Onyx ORE-1

Onyx ORE-1
Monteverdi ORE-1B
	; Onyx ORE-1B
Kategoria	Formuła 1
Konstruktor	Onyx
Projektant	Alan Jenkins
	Dane techniczne
Nadwozie	monokok z włókna węglowego o strukturze plastra miodu
Silnik	Ford Cosworth DFR 3.5 V8
Skrzynia biegów	Onyx/Xtrac, 6 biegów
Paliwo	Mobil
Opony	Goodyear
	Historia
Debiut	Grand Prix Brazylii 1989
Kierowcy	Stefan Johansson; Bertrand Gachot; JJ Lehto; Gregor Foitek
Używany	1989–1990
Wyścigi	17
Wygrane	0
Pole position	0
Najszybsze okrążenie	0
–	–
	Multimedia w Wikimedia Commons

Onyx ORE-1 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Alana Jenkinsa i skonstruowany przez Onyx Grand Prix. Używany w roku 1989, następnie na 1990 rok zaktualizowany do wersji „B”. Wywalczył jedno podium za sprawą Stefana Johanssona, który był trzeci w Grand Prix Portugalii 1989. Jedyny samochód Onyksa w Formule 1. Przed Grand Prix Niemiec 1990 wskutek zmian własnościowych przyjął nazwę Monteverdi ORE-1B.

Historia

Początki zespołu Onyx sięgają 1978 roku, kiedy to Mike Earle i Greg Field założyli Onyx Race Engineering. W dalszych latach zespół uczestniczył między innymi w Międzynarodowej Formule 3000, a Stefano Modena został w barwach Onyksa mistrzem tej serii w 1987 roku. W 1988 roku podjęto decyzję o debiucie w Formule 1. W tym celu przeniesiono siedzibę zespołu do Westergate. Udziały w nowo powstałym Onyx Grand Prix wykupił Paul Shakespare, a zespół pozyskał wsparcie firm Marlboro i Moneytron. Następnie udziały od Shakespeare'a wykupił właściciel Moneytron, Jean-Pierre Van Rossem.

Projektantem samochodu Onyx został Alan Jenkins. Samochód był napędzany przez silniki Ford Cosworth DFR. Na jego nadwozie składał się monokok z włókna węglowego o strukturze plastra miodu. Napęd był przenoszony za pośrednictwem sześciostopniowej skrzyni biegów. Kierowcami zostali Stefan Johansson oraz Bertrand Gachot.

Chociaż zespół dysponował przyzwoitymi funduszami, to prace nad samochodem opóźniały się i został on ukończony o piątej rano w dniu prezentacji. Problemem był także niedostatek testów w trakcie sezonu. Po krótkiej prezentacji zespół poleciał bezpośrednio na Grand Prix Brazylii. Żaden z kierowców nie zdołał prekwalifikować się w trzech pierwszych Grand Prix. W dalszej części sezonu jednak regularnie do wyścigu kwalifikował się przynajmniej jeden kierowca Onyksa.

W Grand Prix Francji Johansson zdobył pierwsze punkty dla zespołu, finiszując na piątym miejscu. Gachot również miał szansę na punktowaną pozycję, ale w jego samochodzie zepsuł się akumulator. Po Grand Prix Włoch Gachot za negatywne wypowiedzi na temat zespołu został zwolniony, a zastąpił go JJ Lehto. W Grand Prix Portugalii Johansson startował z 12 miejsca i zdecydował się przejechać cały wyścig na jednym komplecie opon. Po kolizji Senny z Mansellem Johansson jechał trzeci, ale jego opony były na tyle zużyte, że wyprzedzili go obaj kierowcy Williamsa. Dwa Williamsy opadły jednak później i Szwed ukończył wyścig na trzeciej pozycji, zdobywając jedyne podium dla Onyksa. W całym sezonie Onyx zdobył sześć punktów.

Przed startem sezonu 1990 sytuacja finansowa Onyksa znacznie pogorszyła się, a Van Rossem sprzedał udziały firmie Monteverdi. Wskutek powstałego w zespole chaosu na tle własnościowym, odszedł z niego Jenkins. W dwóch pierwszych Grand Prix użyto modelu ORE-1, który nie zdołał się zakwalifikować. Następnie wprowadzono wersję „B” tego samochodu, w tym okresie Johanssona zastąpił ponadto Gregor Foitek. Przed Grand Prix Niemiec przeniesiono siedzibę zespołu do Szwajcarii i zmieniono nazwę konstruktora na Monteverdi. Po Grand Prix Węgier wskutek zadłużenia zespół upadł.

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Sezon	Zespół	Silnik	Kierowcy	Wyniki kierowców																		Wyniki konstruktora
1989																				Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Moneytron Onyx Formula One	Ford	Stefan Johansson	NPK	NPK	NPK	NU	NU	DK	5	NPK	NU	NU	8	NPK	3	NPK	NPK	NPK	6	13	6	10
			Bertrand Gachot	NPK	NPK	NPK	NPK	NPK	NPK	13	12	NZ	NU	NU	NU	-	-	-	-	0	32
			JJ Lehto	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	NPK	NU	NPK	NU	0	NS
1990																				Pkt.	Msc.	Pkt.	Msc.
	Moneytron Onyx Formula One Monteverdi Onyx Formula One	Ford	Stefan Johansson	NZ	NZ	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0	NS	0	13
			Gregor Foitek	-	-	NS	7	NU	15	NZ	NZ	NU	NZ	-	-	-	-	-	-	0	22
			JJ Lehto	NZ	NZ	12	NU	NU	NU	NZ	NZ	NS	NZ	-	-	-	-	-	-	0	29

Bibliografia

Onyx - Full Profile. [w:] f1rejects.com [on-line]. [dostęp 2014-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-07)]. (ang.).
Onyx ORE-1. [w:] statsf1.com [on-line]. [dostęp 2014-10-07]. (fr.).