Operator Stokesa (operator pochodnej materialnej) – operator różniczkowy stosowany w mechanice do oznaczania różniczkowania wędrownego (inaczej pochodnej substancjalnej lub pochodnej materialnej). Określa tempo zmiany dowolnej własności związanej z elementarną objętością ciała, która może znajdować się w ruchu, w odróżnieniu od różniczkowania lokalnego – związanego z układem odniesienia, który zwykle uznaje się za nieruchomy[1].

Operator używany w mechanice płynów.

Operator Stokesa zwykle oznaczany jest przez:

lub w sktócie

W analizie wędrownej równoważny jest symbolowi:

różniczkowania cząstkowego względem czasu

Natomiast przy użyciu analizy lokalnej symbol równoważny jest operatorowi:

Zapis klasyczny

Zapis indeksowy

Zapis absolutny

gdzie: prędkość elementu ciała, z którym jest stale związana różniczkowana wielkość.

Pierwszy składnik po prawej stronie równania nosi nazwę pochodnej lokalnej, drugi (pozostałe w przypadku zapisu klasycznego) pochodnej konwekcyjnej (unoszenia). Pochodna lokalna określa szybkość zmiany wielkości w danym punkcie wynikającą ze zmiany pola w czasie. Pochodna unoszenia określa szybkość zmiany na skutek przemieszczania się płynu[1].

Zapisując jawnie różniczkowaną własność jako która w ogólności może być dowolnym polem tensorowym, można wyrazić operator Stokesa przez:

Jeżeli funkcja różniczkowana jest prędkością, to pochodna jest przyspieszeniem płynu[1]:

Wyprowadzenie w analizie lokalnej

edytuj

W układzie współrzędnych Eulera punkt o współrzędnej   w chwili   znajdzie się w chwili   w punkcie   Z definicji pochodnej:

 

Oznaczając:

 

można zauważyć, że:

 

Rozwijając różniczkowaną funkcję wokół punktu   otrzymuje się:

 

Stąd:

 

Wyprowadzenie alternatywne

edytuj

Różniczka zupełna funkcji   ma postać:

 

dzieląc przez   możemy zapisać:

 

uwzględniając, że prędkość   otrzymujemy:

 

Co można zapisać, używając operatorów:

 

W literaturze oznaczenia   oraz   używane są zamiennie.

Przypisy

edytuj
  1. a b c J. Szantyr: Kinetyka płynów. [dostęp 2018-11-16].