Orlicz Suchedniów
Miejski Klub Sportowy Orlicz Suchedniów – polski klub sportowy założony w 1924 roku w Suchedniowie po połączeniu Sarmacji i Strzelca, co czyni go najstarszym świętokrzyskim klubem. Prowadzi trzy sekcje: piłki nożnej, siatkówki, i badmintona. Obecna nazwa klubu została nadana przez działaczy po raz pierwszy w 1936 roku, aby uczcić pamięć poległego legionisty, generała Gustawa Dreszera ps. Orlicz.
| Pełna nazwa |
Miejski Klub Sportowy Orlicz Suchedniów | ||
|---|---|---|---|
| Barwy |
biało-niebieskie | ||
| Data założenia | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Adres |
Sportowa 5, 26-130 Suchedniów | ||
| Stadion |
Stadion Miejski w Suchedniowie (pojemność 1000 osób) | ||
| Prezes |
Justyna Wierzbińska | ||
| Trener |
Łukasz Ubożak | ||
| Asystent trenera |
Sebastian Wierzbiński | ||
| |||
| Strona internetowa | |||
Historia sekcji piłkarskiej
edytujPierwsze mecze piłkarskie w Suchedniowie odbywały się jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości[1]. Rywalizowały w nich zespoły, które nie były zrzeszone w żadnym związku. 1 listopada 1916 roku w strukturach ZHP powstał klub Świt. W 1924 roku po połączaniu Sarmacji i Strzelca[2] suchedniowianie zgłosili swoją drużynę do rozgrywek, co czyni ją najstarszym klubem w obecnym województwie świętokrzyskim. Cztery lata po założeniu zespół występował w klasie A, plasując się w niej na trzecim miejscu, a w następnym sezonie zwyciężając. W spotkaniach o awans do ligi państwowej zmierzył się z Victorią Częstochowa i Wartą Zawiercie, ulegając tej drugiej po zaciętych bojach[3]. W 1936 roku działacze klubu zmienili jego nazwę na Orlicz, aby uczcić pamięć poległego legionisty, generała Gustawa Dreszera ps. Orlicz[1]. Następnie drużyna znalazła się w Krakowskim Okręgowym Związku Piłki Nożnej i rywalizowała w klasie B[4].
W czasie II wojny światowej suchedniowskie boisko zostało zniszczone, a wielu zawodników zginęło na frontach, w lasach Kielecczyzny i w obozach koncentracyjnych[5]. Życie sportowe nie zanikło jednak całkowicie – piłkarze rozgrywali mecze w ustronnych miejscach[6]. Po ustaniu działań wojennych odbudowano obiekty sportowe, natomiast ich uroczyste otwarcie odbyło się 6 maja 1945 roku. W tym samym roku Orlicz wziął udział w eliminacjach mistrzowskich, w których wywalczył prawo gry w klasie B. Kolejny sezon klub zakończył na pierwszym miejscu w tabeli i awansował do klasy A. W 1952 roku zespół prowadzony przez Jerzego Junga sięgnął po puchar Polski na szczeblu okręgu. Sukces ten spowodował, że klub następnie wystąpił w rozgrywkach centralnych, przegrywając z Lotnikiem Warszawa 1:3[7]. W 1953 roku Orlicz zadebiutował w III lidze[8]. Mecze drużyny oglądało na stadionie 10 tysięcy kibiców. Pobyt wśród trzecioligowców nie trwał jednak długo – klub z dorobkiem 12 punktów (trzy zwycięstwa, sześć remisów i 13 porażek[9]) został zdegradowany. Jedną z przyczyn spadku była słaba postawa zawodników w spotkaniach wyjazdowych. Kolejne lata przyniosły kryzys, a Orlicz w 1959 roku znalazł się w klasie B. Dwa lata później wywalczył promocję do ligi okręgowej, w której suchedniowscy piłkarze radzili sobie dobrze. W sezonie 1963/1964 piłkarz Orlicza Waldemar Kołacz został wybrany najlepszym zawodnikiem województwa kieleckiego w klasyfikacji "Tempa"[5].
W połowie lat 60. w klubie nastąpił kolejny kryzys – przez dwa lata Orlicz występował w klasie B. Po uzyskaniu promocji do klasy A zespół występował w niej do 1973 roku. Wtedy to drużyna prowadzona przez Zdzisława Włodarczyka uplasowała się na drugim miejscu i wywalczyła awans do klasy okręgowej. W sezonie 1975/1976 w barwach suchedniowskiego zespołu zadebiutował najmłodszy wychowanek w historii klubu, Mirosław Wnuk[10], który później reprezentował Polskę w kategoriach młodzieżowych[11]. W 1981 roku Orlicz dotarł do finału pucharu Polski na szczeblu okręgu, a w kolejnym sezonie wystąpił na szczeblu centralnym. W pierwszej rundzie pokonał po rzutach karnych RKS Radomsko, a następnie w ten sam sposób przegrał w rezerwami Widzewa Łódź[12]. W latach 80. drużyna zaliczana była do najlepszych w województwie kieleckim i występowała w lidze okręgowej. W 1990 roku Orlicz pod wodzą Konrada Jędryki awansował do IV ligi międzywojewódzkiej, w której rywalizował z innymi drużynami przez następne dwa sezony. Dwa lata później Orlicz uzyskał promocję, a po kolejnych trzech sezonach spadł do klasy okręgowej, by w 1996 roku ponownie awansować do IV ligi międzywojewódzkiej[11].
W 1998 roku odbyły się jubileuszowe obchody klubu, a w ich ramach rozegrano mecz pomiędzy Orliczem a "Orłami Górskiego". Honorowym gościem był członek Klubu Wybitnego Reprezentanta Gerard Cieślik[11]. Drużyna została odznaczona "Srebrną Odznaką Honorową PZPN"[13]. W 2000 roku zespół awansował do nowo utworzonej IV ligi świętokrzyskiej. Również wówczas drużyna pozyskała sponsora, firmę Jezierski, która wycofała się po dwóch latach. Mimo to Orlicz należał do czołowych zespołów w lidze[14]. W sezonie 2006/2007 suchedniowscy piłkarze dobrze radzili sobie pod wodzą nowego trenera Janusza Cieślaka i przez trzy kolejki znajdowali się na pierwszym miejscu[15]. Ostatecznie zakończyli rozgrywki na szóstej lokacie[16]. Trzy lata wcześniej, latem 2004 roku, Orlicz został odznaczony "Złotą Odznaką Honorową PZPN"[13]. W sezonie 2008/2009 drużyna, w wyniku reformy[17], znalazła się w III lidze małopolsko-świętokrzyskiej. Występowała tam do 4 sezony. W sezonie 2012/2013 Orlicz występował w IV lidze świętokrzyskiej. W sezonie 2014/2015 drużyna zajęła przedostatnie miejsce w tabeli i spadła do świętokrzyskiej klasy okręgowej. Na VI szczeblu drużyna z Suchedniowa spędziła 4 sezony, po czym powróciła do IV ligi[18], w której występowała do sezonu 2022/2023, po którym ponownie spadła do klasy okręgowej[19].
Kadra w sezonie 2015/2016
edytuj- Stan na 13 kwietnia 2016
Statystyki
edytuj- Najwięcej meczów: Rajmund Kabała – 379[20]
- Najwięcej goli: Piotr Adwent – 91[20]
- Najwyższe zwycięstwo u siebie: Orlicz Suchedniów – Orlęta Kielce 13:0 (1973)[20]
- Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe: Stal Końskie – Orlicz Suchedniów 0:9 (1951)[20]
- Najdłużej pracujący trener: Zdzisław Włodarczyk – 9 lat (197 meczów)[20]
Inne sekcje
edytujOrlicz Suchedniów posiada również inne sekcje. Zespół siatkarski (który istniał także w latach 1950-1954[1]) występuje obecnie w III lidze[21]. Od 1979 roku w klubie działa także sekcja badmintona. Wcześniej istniały sekcje: bokserska, brydża, hokeju na lodzie, kolarstwa, koszykówki, lekkoatletyki (najdłużej – w latach 1928-1985), szachowa[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 249.
- ↑ Orlicz Suchedniów. 90minut.pl. [dostęp 2010-12-27]. (pol.).
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 31.
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 250.
- ↑ a b S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 251.
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 33.
- ↑ Poland - Full Cup History → 1951/1952. rsssf.com. [dostęp 2010-12-27]. (pol.).
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 42.
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 118.
- ↑ Debiutując miał 14 lat
- ↑ a b c S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 252.
- ↑ Poland - Full Cup History → 1981/1982. rsssf.com. [dostęp 2010-12-27]. (pol.).
- ↑ a b S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 25.
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 253.
- ↑ S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 94.
- ↑ IV liga 2006/2007, grupa: świętokrzyska. 90minut.pl. [dostęp 2010-12-27]. (pol.).
- ↑ Reforma rozgrywek od sezonu 2008/09. 90minut.pl. [dostęp 2010-12-27]. (pol.).
- ↑ Klasa okręgowa 2018/2019, grupa: świętokrzyska [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-12-26].
- ↑ Skarb - Orlicz Suchedniów [online], www.90minut.pl [dostęp 2022-12-26].
- ↑ a b c d e S. Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. s. 254.
- ↑ Ligi polskie: sezon 2010/2011: III liga mężczyzn: świętokrzyskie: runda zasadnicza. wyniki.siatka.org. [dostęp 2010-12-27]. (pol.).
Bibliografia
edytuj- Szymon Piasta: 80 lat Świętokrzyskiego Związku Piłki Nożnej. Kielce: Oficyna Poligraficzna APLA Spółka Jawna, 2008. ISBN 978-83-85953-44-9.