Osmodermatinapodplemię chrząszczy z rodziny poświętnikowatych, podrodziny kruszczycowatych i plemienia Trichiini.

Osmodermatina
Schenkling, 1922
Ilustracja
Samiec pachnicy dębowej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

żukokształtne

Nadrodzina

żuki

Rodzina

poświętnikowate

Podrodzina

kruszczycowate

Plemię

Trichiini

Podplemię

Osmodermatina

Synonimy
  • Osmodermatini Schenkling, 1922
  • Osmodermini Schenkling, 1922
  • Osmodermina Schenkling, 1922

Morfologia edytuj

Chrząszcze te mają ciało przekraczające 15 mm długości i jednolite, ciemnobrązowe do czarnego ubarwienie[1]. Wierzch ich ciała pozbawiony jest owłosienia[2]. Czułki buduje dziesięć członów, z których trzy ostatnie formują buławkę[2][3]. W przeciwieństwie do większości kruszczycowatych, w tym pokrewnych Trichiina, żuwaczki Osmodermatina są silnie zesklerotyzowane[1]. Szczęki mają zwykle pędzelkowate żuwki zewnętrzne[4]. Przedplecze jest węższe od pokryw[1][2] i wykazuje dymorfizm płciowy – u samców jego powierzchnia jest wcgłębiona przed dyskiem. Odnóża są stosunkowo długie i smukłe, o stopach zwieńczonych nierozszczepionymi pazurkami[2]. Odnóża przedniej pary mają stożkowate, sterczące biodra[1] i trzy ząbki na goleniach[2].

Ekologia i występowanie edytuj

Larwykariofagami, przechodzącymi rozwój w próchniejącym drewnie[2][3].

Przedstawiciele plemienia występują w trzech krainach zoogeograficznych: nearktycznej, palearktycznej i orientalnej[1]. Polskę zamieszkuje tylko pachnica dębowa[2], gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową[5].

Taksonomia edytuj

Takson ten wprowadzony został w 1922 roku przez Sigmunda Schenklinga[6][7]. W starszych systemach, w których Trichiini miały rangę odrębnej podrodziny, miał on rangę osobnego plemienia[2]. Włączenia Trichiini w skład kruszczycowatych oraz zawężenia Osmodermatina do taksonu obejmującego tylko dwa rodzaje dokonał w 1984 roku Jan Krikken[8]. Tak więc współcześnie zalicza się doń[8][1][6]:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f Brett C. Ratcliffe: Trichinii Fleming, 1821. Trichiine Flower Chafers. [w:] Generic Guide to New World Scarab Beetles [on-line]. 2001-2005. [dostęp 2020-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  2. a b c d e f g h Zdzisława Stebnicka: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 28b Żukowate – Scarabaeidae grupa podrodzin: Scarabaeidae pleurosticti. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1978, s. 41-43.
  3. a b Rolf G. Beutel, Richard A. B. Leschen: Coleoptera, Beetles, Volume 1: Morphology and Systematics (Archostemata, Adephaga, Myxophaga, Polyphaga partim). de Gruyter, 2005, seria: Handbuch der Zoologie. ISBN 3-11-017130-9.
  4. Brett C. Ratcliffe: Cetoniinae Leach 1815. Flower chafers. [w:] Generic Guide to New World Scarab Beetles [on-line]. 2001-2005. [dostęp 2020-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  5. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).
  6. a b subtribus Osmodermatina Schenkling, 1922. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2020-05-20].
  7. Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI10.3897/zookeys.88.807.
  8. a b Jan Krikken. A new key to the suprageneric taxa in the beetle family Cetoniidae, with annotated lists of the known genera. „Zoologische Verhandelingen”. 210, s. 1-75, 1984.