Osteopatia (terapia)

Osteopatia (zaliczana do medycyny niekonwencjonalnej) jest metodą, w której badanie manualne wykorzystywane jest do stawiania diagnozy i leczenia chorych. Osteopatia uznaje i akceptuje zależność pomiędzy ciałem a umysłem zarówno w stanie określanym jako zdrowie, jak i w stanie chorobowym. Traktuje ona ciało ludzkie jako całość zarówno w aspekcie strukturalnym, jak i funkcjonalnym, zakłada ona, że organizm ludzki posiada zdolności do autoregulacji i przywracania homeostazy. Leczenie osteopatyczne jest więc ściśle powiązane z indukcją tychże mechanizmów.

Historia

Początki medycyny osteopatycznej sięgają roku 1874, kiedy to amerykański lekarz Andrew Taylor Still (1828-1912) zdefiniował osteopatię jako formę ulepszenia medycyny konwencjonalnej. W 1892 założył on pierwszą szkołę osteopatii American School of Osteopathy w Kirksville w Missouri. Aby lepiej zaznaczyć różnicę dzielącą ją od podstawowej koncepcji (doktryny lekarskiej), wyodrębnił tytuł, jakiego po ukończeniu szkoły używali jego uczniowie – D.O. (doktor osteopatii), a nie M.D. (doktor medycyny).

W 1897 roku grupa studentów American School of Osteopathy założyła American Osteopathic Association (Amerykańskie Towarzystwo Osteopatii). Wkrótce potem Andrew Taylor Still założył Kirksville College, który do dziś jest jednym z największych ośrodków edukacji osteopatycznej i badań naukowych w Ameryce. Do 1912 r. (data jego śmierci) powstało sześć Szkół Chirurgii i Medycyny Osteopatycznej.

W Europie pierwszą szkołą osteopatii była Brytyjska Szkoła Osteopatii z siedzibą w Londynie. Założył ją w 1917 roku student Stilla – James Martin Littlejohn. Kolejne szkoły powstawały m.in. w Belgii, Niemczech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Portugalii, Austrii, we Francji oraz we Włoszech. W Polsce pierwsze szkolenie osteopatów rozpoczęło się w 2003 roku, realizując program 5-letnich studiów belgijskiej szkoły osteopatii – Sutherland College of Osteopatic Medicine. Pierwsza w Polsce Szkoła Wyższa – PWSM (Podkowiańska Wyższa Szkoła Medyczna) w 2013 roku powołała Wydział Medycyny Osteopatycznej i kształci studentów na 3-letnich Studiach Podyplomowych Medycyny Osteopatycznej. Obecnie w Polsce istnieje kilka szkół osteopatii.

W 2005 roku studenci osteopatii i pierwsi osteopaci założyli Towarzystwo Osteopatów Polskich] (TOP) należące do Europejskiej Federacji Osteopatów (EFO).

Główne zasady osteopatii

1. Organizm ludzki stanowi jedność.
2. Budowa ciała oraz zachodzące w nim procesy są wzajemnie powiązane zarówno w płaszczyźnie strukturalnej, jak i duchowo-psychicznej.
3. Organizm posiada własne mechanizmy samoleczenia i autoregulacji.
4. Procesy lecznicze wynikają z powyższych trzech zasad.

Osteopatia koncentruje się przede wszystkim na zdrowiu, a nie na zwalczaniu chorób.

Wskazania do terapii osteopatycznej

• Ostre i przewlekłe zespoły bólowe układu kostno-stawowego i kręgosłupa (np. rwa kulszowa, rwa barkowa, dyskopatie, zmiany degeneracyjne dużych stawów)
• Funkcjonalne schorzenia układu gastroenterologicznego, urologicznego, ginekologicznego, układu krążenia i układu oddechowego
• Bóle głowy u dzieci i dorosłych
• Stany pourazowe i powypadkowe u dzieci i dorosłych
• Urazy okołoporodowe u dzieci; zaburzenia rozwoju koordynacji i psychomotoryki u dzieci
• Zespoły bólowe kobiet w ciąży i profilaktyka okołoporodowa
• Wady postawy
• Zespoły psychosomatyczne, lękowe i depresje

Linki zewnętrzne

• http://www.woho.org
• http://www.efo.eu
• http://www.osean.com
• http://www.osteopathic.org