Pēteris Plakidis (ur. 4 marca 1947 w Rydze[1][2], zm. 8 sierpnia 2017[3]) – łotewski kompozytor.

Pēteris Plakidis
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1947
Ryga

Pochodzenie

łotewskie

Data śmierci

8 sierpnia 2017

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Życiorys edytuj

W latach 1965–1970 studiował u Valentīnsa Utkinsa i Gedertsa Ramansa w konserwatorium w Rydze[1][2]. Od 1969 do 1974 roku był dyrygentem Łotewskiego Teatru Narodowego[1]. W 1974 roku został wykładowcą kompozycji i instrumentacji w konserwatorium w Rydze, w 1991 roku otrzymał tytuł profesora tej uczelni[1]. W latach 1978–1984 był sekretarzem Związku Kompozytorów Łotewskich[2]. W 1990 roku odbył tournée po Stanach Zjednoczonych z Łotewską Orkiestrą Narodową, występując jako klawesynista[2].

Twórczość edytuj

Twórczość Plakidisa utrzymana była w estetyce antyromantycznej, oparta o formy nawiązujące przede wszystkim do muzyki barokowej[1]. Jego język muzyczny utrzymany był zasadniczo w ramach tonalności, z wykorzystaniem techniki kontrapunktycznej i dbałością o zachowanie jednolitości motywicznej[1]. W ograniczonym zakresie stosował współczesne środki wyrazu takie jak aleatoryzm i minimalizm[1].

Wybrane kompozycje edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych)[1][2]

Utwory orkiestrowe

  • Muzyka na fortepian, kotły i smyczki (1969)
  • Koncert fortepianowy (1975)
  • Legenda (1976)
  • Sasaukšanās na grupę solistów i orkiestrę (1977)
  • Koncert na 2 oboje i smyczki (1982)
  • Koncert-Ballada na 2 skrzypiec, fortepian i smyczki (1984)
  • Canto (1986)
  • Concerto da camera (1992)
  • Intrada na klarnet i orkiestrę (1992)
  • Vēl viena Vēbera opera na klarnet i orkiestrę (1993)
  • Wariacje (1996)

Utwory kameralne

  • Improwizacja i burleska na trio fortepianowe (1966)
  • Preludium i pulsacja na kwintet dęty (1975)
  • Divas skices na obój (1975)
  • Fifths na 2 fortepiany (1976)
  • Romantische Musik na trio fortepianowe (1980)
  • Hommage à Haydn na flet, wiolonczelę i fortepian (1982)
  • Mały koncert na 2 skrzypiec (1991)
  • Nocne rozmowy na klarnet i fortepian (1992)

Utwory na chór a cappella

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Strēlnieks na głos i orkiestrę (1972)
  • Dziesmas vējam un asinīm na mezzosopran i orkiestrę smyczkową (1991)

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 126. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2815. ISBN 0-02-865530-3.
  3. Miris latviešu komponists Pēteris Plakidis. nra.lv, 2017-08-08. [dostęp 2022-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-16)]. (łot.).