Płazy Japonii

przedstawiciele gromady płazów występujący w Japonii

Płazy Japonii – przedstawiciele gromady płazów występujący w Japonii. Żyją tam zarówno płazy bezogonowe, jak i płazy ogoniaste.

Salamandra olbrzymia japońska – drugi co do wielkości gatunek płaza na świecie

W Japonii żyją 93 opisane gatunki płazów, w tym 74 gatunki endemiczne (stan na 24.07.2020)[1], co czyni Japonię krajem z jedną z najbogatszych batrachofaun w Azji Wschodniej[2]. Japońskim gatunkom płazów zagraża głównie konkurencja ze strony gatunków introdukowanych takich jak ropucha aga czy żaba rycząca[2]. Natomiast chytridiomikoza – grzybicza choroba skóry dziesiątkująca płazie populacje na całym świecie – nie wywiera negatywnego wpływu na japońską batrachofaunę[2][3].

Japonię zasiedla 45 znanych gatunków płazów bezogonowych, z czego 28 jest gatunkami endemicznymi[1]. Znane gatunki zaliczają się do 6 rodzin:

Gatunek Status IUCN
Bufo gargarizans    
Ropucha japońska (Bufo japonicus)    
Bufo torrenticola    
Ropucha aga (Rhinella marina)    
Gatunek Status IUCN
Fejervarya kawamurai    
Fejervarya limnocharis    
Fejervarya sakishimensis  
Limnonectes namiyei    
Gatunek Status IUCN
Hyla hallowellii    
Hyla japonica    
Gatunek Status IUCN
Microhyla okinavensis  
Gatunek Status IUCN
Babina holsti    
Babina subaspera  
Glandirana rugosa    
Glandirana susurra    
Nidirana adenopleura    
Nidirana okinavana    
Odorrana amamiensis    
Odorrana ishikawae    
Odorrana splendida  
Odorrana supranarina  
Odorrana utsunomiyaorum  
Pelophylax nigromaculatus    
Pelophylax porosus    
Rana catesbeiana    
Rana dybowskii    
Rana japonica    
Rana kobai  
Rana neba  
Rana ornativentris    
Rana pirica    
Rana sakuraii  
Rana tagoi    
Rana tsushimensis  
Rana uenoi  
Rana ulma  
Gatunek Status IUCN
Buergeria buergeri    
Buergeria japonica    
Kurixalus eiffingeri    
Wielkostopka domowa (Polypedates leucomystax)    
Rzekotka białousta (Polypedates megacephalus)    
Zhangixalus arboreus    
Zhangixalus owstoni    
Zhangixalus schlegelii    
Zhangixalus viridis    

Japonię zasiedla 48 znanych gatunków płazów ogoniastych, z czego 46 jest gatunkami endemicznymi[1].

Znane gatunki zaliczają się do 3 rodzin:

Gatunek Status IUCN
Salamandra olbrzymia japońska (Andrias japonicus)    
Gatunek Status IUCN
Hynobius abei    
Hynobius abuensis  
Hynobius akiensis  
Hynobius amakusaensis  
Hynobius bakan  
Hynobius boulengeri    
Hynobius dunni    
Hynobius fossigenus    
Hynobius guttatus  
Hynobius hidamontanus  
Hynobius hirosei    
Hynobius ikioi  
Hynobius iwami    
Hynobius katoi  
Hynobius kimurae    
Hynobius kuishiensis  
Hynobius lichenatus    
Hynobius mikawaensis  
Hynobius naevius  
Hynobius nebulosus    
Hynobius nigrescens    
Hynobius okiensis  
Hynobius osumiensis  
Hynobius oyamai  
Hynobius retardatus    
Hynobius sematonotus  
Hynobius setoi  
Hynobius setouchi  
Hynobius shinichisatoi  
Hynobius stejnegeri  
Hynobius takedai  
Hynobius tokyoensis    
Hynobius tosashimizuensis  
Hynobius tsuensis  
Hynobius tsurugiensis  
Hynobius utsunomiyaorum  
Hynobius vandenburghi  
Salamandrella keyserlingii    
Onychodactylus fuscus  
Onychodactylus intermedius  
Onychodactylus japonicus    
Onychodactylus kinneburi  
Onychodactylus nipponoborealis  
Onychodactylus tsukubaensis  
Gatunek Status IUCN
Traszka riukiańska (Cynops ensicauda)    
Cynops pyrrhogaster    
Echinotriton andersoni    

Przypisy

edytuj
  1. a b c AmphibiaWeb -- Search Results [online], amphibiaweb.org [dostęp 2020-07-24].
  2. a b c Kanto Nishikawa, Species Diversity of Japanese Amphibians: Recent Progress and Future Prospects of Systematic Studies, Masaharu Motokawa, Hiroshi Kajihara (red.), Diversity and Commonality in Animals, Tokyo: Springer Japan, 2017, s. 165–181, DOI10.1007/978-4-431-56432-4_6, ISBN 978-4-431-56432-4 [dostęp 2020-07-24] (ang.).
  3. Lee Berger i inni, Chytridiomycosis causes amphibian mortality associated with population declines in the rain forests of Australia and Central America, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 95 (15), 1998, s. 9031–9036, DOI10.1073/pnas.95.15.9031, ISSN 0027-8424, PMID9671799 [dostęp 2020-07-24] (ang.).