Płutnica

Płutnica
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
Lokalizacja	woj. pomorskie
	Struga 1 rzędu
Długość	9,12 km
Powierzchnia zlewni	77,27 km²
	Źródło
Miejsce	Puckie Błota okolice Starzyńskiego Dworu
	Ujście
Recypient	Zatoka Pucka
Miejsce	na północ od Pucka
Współrzędne	54°43′40″N 18°23′50″E/54,727778 18,397222
	Położenie na mapie województwa pomorskiego ujście
	Położenie na mapie Polski ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Płutnica – struga, dopływ Zatoki Puckiej^[1] o długości 9,12 km^[2] i powierzchni zlewni 77,27 km²^[3].

Nazwę strugi zapisywano m.in. jako Pulnitza (1285), Putnicza (1342), Plutnica (1627)^[4]; nazwa ta może pochodzić od wyrazu „puta” oznaczającego kałużę^[4], bądź od wyrazu „pula” oznaczającego kobiecy narząd płciowy^[5]. Od nazwy strugi pochodzi nazwa miejscowości Puck^[4].

Struga płynie na Pobrzeżu Bałtyckim. Jej źródła znajdują się na obszarze bagiennym Puckich Błot w okolicy Starzyńskiego Dworu. Struga w swoim całym przepływie przebiega bagienną pradoliną dzieląc pofałdowany obszar kęp Swarzewskiej i Puckiej. Zachodnią krawędzią pradoliny strugi są wschodnie krańce Puszczy Darżlubskiej i Wysoczyzny Żarnowieckiej. W ostatnich latach^[kiedy?] w jej dolinie powstała największa w powiecie puckim farma wiatrowa.

U ujścia Płutnicy do Zatoki Puckiej znajdują się zatopione pozostałości średniowiecznego portu Pucka z wrakami pięciu średniowiecznych łodzi. U ujścia znajdują się również ostoja ptactwa oraz miejsce widokowe na Zatokę Pucką^[6].

Przypisy edytuj

↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 213, ISBN 83-239-9607-5 .
↑ Płutnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-16].
↑ Płutnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-16].
↑ ^a ^b ^c Puck – miejsce zaślubin Polski z morzem – Region Gdański NSZZ „Solidarność” [online], solidarnosc.gda.pl, 3 marca 2020 [dostęp 2022-06-22] .
↑ BéataB. Jankòwskô BéataB., Òbrazë Pùcka w kaszëbsczi lëteraturze na wëbrónëch przëkładach, „Biuletin Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka / Biuletyn Rady Języka Kaszubskiego”, Gduńsk: Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié, 2020, s. 90, ISSN 1899-4318 (kaszub.).
↑ JarosławJ. Ellwart JarosławJ., Norda na szlaku, Gdynia: Region, 2003, ISBN 83-89178-01-X, OCLC 750522363 .

[hydronimy_p-1] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 213, ISBN 83-239-9607-5 .

[geoportalKZGW-2] Płutnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-16].

[geoportalKZGWz-3] Płutnica na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-16].

[:0-4] Puck – miejsce zaślubin Polski z morzem – Region Gdański NSZZ „Solidarność” [online], solidarnosc.gda.pl, 3 marca 2020 [dostęp 2022-06-22] .

[:1-5] BéataB. Jankòwskô BéataB., Òbrazë Pùcka w kaszëbsczi lëteraturze na wëbrónëch przëkładach, „Biuletin Radzëznë Kaszëbsczégò Jãzëka / Biuletyn Rady Języka Kaszubskiego”, Gduńsk: Kaszëbskò-Pòmòrsczé Zrzeszenié, 2020, s. 90, ISSN 1899-4318 (kaszub.).

[6] JarosławJ. Ellwart JarosławJ., Norda na szlaku, Gdynia: Region, 2003, ISBN 83-89178-01-X, OCLC 750522363 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]