Pałac Wielkich Książąt w Luksemburgu

Pałac Wielkich Książąt (luks. Groussherzogleche Palais, niem. Großherzogliches Palais, fr. Palais grand-ducal) – oficjalna rezydencja wielkich książąt Luksemburga. Pałac mieści się w centrum stolicy kraju, mieście Luksemburg.

Pałac Wielkich Książąt
Ilustracja
Pałac Wielkich Książąt
Państwo

 Luksemburg

Miejscowość

Luksemburg

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

renesans flamandzki

Rozpoczęcie budowy

1572

Ukończenie budowy

1573

Położenie na mapie Luksemburga
Mapa konturowa Luksemburga, na dole znajduje się punkt z opisem „Pałac Wielkich Książąt”
Położenie na mapie dystryktu Luksemburg
Mapa konturowa dystryktu Luksemburg, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Wielkich Książąt”
Położenie na mapie miasta Luksemburg
Mapa konturowa miasta Luksemburg, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Wielkich Książąt”
Ziemia49°36′39,3″N 6°07′58,2″E/49,610917 6,132833

Historia

edytuj

Pałac został wybudowany jako ratusz miejski w latach 1572–1573 i oddany do użytku w marcu 1573 roku. Podczas oblężenia Luksemburga w 1684 roku piwnice obiektu pełniły rolę schronu, a sam budynek doznał poważnych zniszczeń. Z powodu braku funduszy odrestaurowano go dopiero w 1728 roku. W 1741 roku do pałacu dobudowano nowy budynek, zwany La Balance[1].

Od 1795 roku, po przejęciu Luksemburga przez Francuzów, budynek pełnił funkcję siedziby administracji departamentu Forêts. W 1817 roku, dwa lata po włączeniu Luksemburga do Królestwa Zjednoczonych Niderlandów, pałac stał się siedzibą przedstawiciela niderlandzkiego króla. W latach 1825–1860 dokonano szeregu prac, znacznie powiększając pałac (w tym wybudowano przylegający do pałacu Hôtel de la Chambre, będący siedzibą obrad Izby Deputowanych)[2]. W 1890 roku, po zerwaniu unii personalnej Luksemburga z Holandią i wstąpieniu na tron luksemburski dynastii Nassau-Weilburg, budynek stał się siedzibą wielkich książąt Luksemburga[1].

W trakcie II wojny światowej okupujący Luksemburg Niemcy przekształcili pałac w karczmę i organizowali w nim koncerty. Dokonano wówczas zniszczeń i rozkradziono dzieła sztuki oraz kosztowności. Symboliczną manifestacją powrotu budynku w ręce Luksemburczyków było powitanie wielkiej księżnej Szarlotty 14 kwietnia 1945 roku. W latach 1992–1996 pałac przeszedł gruntowną renowację[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Palais grand-ducal. [w:] Strona dworu książęcego Cour Grand-Ducale de Luxembourg. monarchie.lu > La Monarchie > Résidences > Palais grand-ducal [on-line]. 2011-06-11. [dostęp 2014-03-08]. (fr.).
  2. The Chamber of Deputies. [w:] Portal rządu Luksemburga. gouvernement.lu [on-line]. Le Gouvernement du Grand-Duché de Luxembourg – Service information et presse, 2003-11-21. [dostęp 2014-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)]. (ang.).