Parafia św. Henryka w Pietwałdzie

Parafia Świętego Henryka w Pietwałdzieparafia rzymskokatolicka znajdująca się w Pietwałdzie w kraju morawsko-śląskim w Czechach. Należy do dekanatu Karwina diecezji ostrawsko-opawskiej.

Parafia Świętego Henryka w Pietwałdzie
Farnost sv. Jindřicha
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Czechy

Siedziba

Pietwałd

Data powołania

przed 1447

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

ostrawsko-opawska

Dekanat

Karwina

Kościół

św. Henryka w Pietwałdzie

Proboszcz

ks. Vít Zatloukal

Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego
Mapa konturowa kraju morawsko-śląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego Henryka w Pietwałdzie”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętego Henryka w Pietwałdzie”
Ziemia49°49′54,5″N 18°23′11,0″E/49,831806 18,386389
Strona internetowa

Historia edytuj

Parafia powstała w XIV lub w pierwszej połowie XV wieku. Została wymieniona w spisie świętopietrza, sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447 roku, pośród innych parafii archiprezbiteratu (dekanatu) w Cieszynie, pod nazwą Petirswalde[1]. Na podstawie wysokości opłaty w owym sprawozdaniu liczbę ówczesnych parafian (we wszystkich podległych wioskach) oszacowano na 150[2].

W okresie Reformacji kościół został przejęty przez ewangelików. 26 marca 1654 roku został im odebrany przez specjalną komisję[3]. Wówczas parafia katolicka nie została wznowiona. W połowie XIX wieku stanowiła lokalię parafii w Szynowie[4].

Po wojnach śląskich i oddzieleniu granicą od diecezjalnego Wrocławia, będącego w odtąd w Królestwie Prus, do zarządzania pozostałymi w Monarchii Habsburgów parafiami powołano w 1770 roku Wikariat generalny austriackiej części diecezji wrocławskiej. Po I wojnie światowej i polsko-czechosłowackim konflikcie granicznym Pietwałd znalazł się w granicach Czechosłowacji, wciąż jednak podległy był diecezji wrocławskiej, pod zarządem specjalnie do tego powołanej instytucji zwanej: Knížebiskupský komisariát niský a těšínský[5]. W 1928 roku parafia została przepisana do nowo utworzonego dekanatu śląsko-ostrawskiego, a kiedy Polska dokonała aneksji tzw. Zaolzia w październiku 1938 roku parafię jako jedną z 29 włączono do diecezji katowickiej, a 1 stycznia 1940 roku z powrotem do diecezji wrocławskiej. Wówczas też parafia przejęta została przez dekanat karwiński[6]. W 1947 roku obszar ten wyjęto ostatecznie spod władzy biskupów wrocławskich i utworzono Apostolską Administraturę w Czeskim Cieszynie, podległą Watykanowi. W 1978 roku obszar Administratury podporządkowany został archidiecezji ołomunieckiej. W 1996 wydzielono z archidiecezji ołomunieckiej nową diecezję ostrawsko-opawską.

Przypisy edytuj

  1. Registrum denarii sancti Petri in archidiaconatu Opoliensi sub anno domini MCCCCXLVII per dominum Nicolaum Wolff decretorum doctorem, archidiaconum Opoliensem, ex commisione reverendi in Christo patris ac domini Conradi episcopi Wratislaviensis, sedis apostolice collectoris, collecti. „Zeitschrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens”. 27, s. 369-372, 1893. Breslau: H. Markgraf. (niem.). 
  2. Idzi Panic: Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 321-322. ISBN 978-83-926929-3-5.
  3. Z historii Kościoła Ewangelickiego na Śląsku Cieszyńskim. Tadeusz J. Zieliński (redakcja). Katowice: Dom Wydawniczy i Księgarski „Didache”, 1992, s. 259-260. ISBN 83-85572-00-7.
  4. Janusz Spyra: Śląsk Cieszyński w okresie 1653-1848. Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2012, s. 309. ISBN 978-83-935147-1-7.
  5. Frýdecká farnost v kontextu církevně-správního vývoje Slezska. svatojanskavez.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-25)]. (cz.)
  6. Handbuch des Erzbistums Breslau für das Jahr 1940. Breslau: Fürstbischöfliche Geheime Kanzlei, 1940, s. 82-83. (niem.).

Linki zewnętrzne edytuj