Park Narodowy Bouba N’Djida

(Przekierowano z Park Narodowy Bouba N'Djida)

Park Narodowy Bouba N’Djida (fr. Parc National de Boumba Ndjida; Bouba N’Djiddah, Bouba N’Djidah, Bouba Bouba N’Djidda lub N’Djida) – park narodowy położony w północno-wschodniej części Kamerunu w Regionie Północnym przylegający do granicy z Czadem. Park powstał w 1968 i zajmuje powierzchnię około 2200 km²[1][2].

Park Narodowy Bouba N’Djida
Ilustracja
Wjazd do Parku Narodowego Bouba N’Djida
park narodowy
Państwo

 Kamerun

Data utworzenia

1968

Położenie na mapie Kamerunu
Mapa konturowa Kamerunu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Bouba N’Djida”
Ziemia8°37′25″N 14°39′24″E/8,623611 14,656667

Fauna edytuj

Tereny parku zamieszkuje większość gatunków zwierząt charakterystycznych dla tego typu obszarów. Można tym samym spotkać takie zwierzęta jak: oreas, słoń, żyrafa, lew, hiena, eland, kob śniady, bawolec krowi, ridbok, buszbok, dujkery w tym dujker rudoboki. Oprócz tego należy wyróżnić również m.in. pawiany, koczkodany tumbili, koczkodany rude, colobusy, mrówniki afrykańskie, serwale sawannowe czy guźce[1].

Z ptaków: żabiru afrykański, marabut afrykański, dzioboróg kafryjski, Lagonosticta umbrinodorsalis, sępy czy orły[1]. Z ryb w rzekach parku można wyróżnić takie jak lates nilowy czy Hydrocynus goliath[3].

Turystyka edytuj

Park posiada około 500 km tras dla samochodów dostępnych w porze suchej od grudnia do maja, z których turyści mogą obserwować dziką przyrodę parku, oprócz tego park oferuje połów ryb w tutejszych rzekach i obszarach wodnych[3].

Jedną z atrakcji są również skamieniałe tropy dinozaurów[3].

Kłusownictwo edytuj

 
Martwy słoń na terenie parku

Problem kłusownictwa dotyka park oraz pobliskie rejony (Czad, Sudan) od kilku lat i dotyczy głównie słoni, z których pozyskiwane są cenne ciosy[4][5]. Martwe ciała słoni strażnicy Bouba N’Djida znajdowali już w 2008, w 2012 od stycznia do marca na terenie parku znaleziono ponad 300 martwych sztuk (do końca sezonu naliczono łącznie 380[6]), przedstawiciele parku szacują, że w ciągu tych kilku miesięcy populacja słoni zamieszkujących jego tereny została zmniejszona o połowę[6]. Po masakrze z 2012 władze zapowiedziały, że liczba strażników zostanie zwiększona do 2,5 tysiąca[4].

Za ataki odpowiedzialne są uzbrojone w karabiny, maczety oraz granatniki arabskie bojówki[6].

Kość słoniowa pozyskiwana jest głównie na rynek Chin i Tajlandii, władze Chin uważają jednak, że problem kłusownictwa to wyłącznie problem Afryki, krytykując jednocześnie zakaz handlu kością słoniową[7][8].

Przypisy edytuj