Park Narodowy Kibira

Park Narodowy Kibira – park narodowy zlokalizowany w północno-zachodniej Burundi. Utworzony w roku 2000 liczy oficjalnie 400[2] km² powierzchni (360 km² wg BirdLife International[3]). Od 2001 jest uznawany przez BirdLife International za ostoję ptaków IBA.

Park Narodowy Kibira
park narodowy
Państwo

 Burundi

Data utworzenia

2000[1]

Powierzchnia

400 km²

Położenie na mapie Burundi
Mapa konturowa Burundi, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Kibira”
Ziemia2°54′52,79″S 29°26′01,00″E/-2,914664 29,433611
Faurea saligna, srebrnikowate – jeden z przedstawicieli flory parku
Szponiastonóg ciemny (Pternistis nobilis), Uganda

Warunki naturalne edytuj

Park Narodowy Kibira leży w północno-zachodniej Burundi i przylega do Parku Narodowego Lasu Nyungwe w Rwandzie chroniącego ten sam kompleks leśny[4]. Park chroni górski las deszczowy, który razem z częścią rwandyjską tworzy kompleks liczący blisko 130 tys. ha powierzchni. Lasy znajdują się głównie na wilgotniejszych, zachodnich zboczach; jedynie ok. 16% stanowi dziewiczy las wiecznie zielony. Średnia roczna suma opadów na obszarze parku waha się między 1400 a 2000 mm[5]. Park położony jest na wysokości 1600–2600 m n.p.m.[3]

Flora edytuj

Do dominujących gatunków drzew należą Symphonia globulifera, Newtonia buchananii, Albizia gummifera oraz Entandrophragma excelsum[5]. Do innych gatunków flory parku należą Parinari excelsa, Polyscias fulva, Syzygium parvifolium, Hagenia abyssinica, Faurea saligna, Philippia benguelensis, Protea madiensis, bambus Yushania alpina. Ogółem w parku rozpoznano 644 gatunki roślin[1].

Fauna edytuj

Na terenie Parku Narodowego Kibira stwierdzono 98 gatunków ssaków. Należą do nich m.in. cyweta afrykańska (Civettictis civetta) oraz serwale (Leptailurus serval)[1]. Według raportu z grudnia 2007 w parku żyło około 400 szympansów (Pan troglodytes)[6]; jest to podobna liczba, co w latach 80. XX wieku, co wskazuje na brak wpływu wojny domowej w Burundi na liczebność tego gatunku w Parku[4]. Poza szympansem z naczelnych występują tutaj m.in. gereza angolańska (Colobus angolensis ruwenzorii), koczkodan górski (Cercopithecus lhoesti), koczkodan czarnosiwy (Cercopithecus mitis kandhi)[5].

Na obszarze parku stwierdzono występowanie ponad 200 gatunków ptaków z 43 rodzin[1]. Od 2001 roku obszar jest uznawany przez BirdLife International za ostoję ptaków IBA. Organizacja wymienia 66 gatunków, które zaważyły na tej decyzji. Wśród nich jest jeden zagrożony, krótkolotka białobrewa (Bradypterus graueri), narażony – krasnorzytka czerwonodzioba (Cryptospiza shelleyi) oraz dwa bliskie zagrożenia – stoczyk obrożny (Kupeornis rufocinctus) oraz myszołów górski (Buteo oreophilus). Swojego statusu zagrożenia nadawanego przez IUCN nie posiada nikornik białogardły (Apalis argentea). Pozostałe ptaki to gatunki najmniejszej troski. Należą do nich ptaki wróblowe, takie jak (kolejność niesystematyczna) drozdaczek okularowy (Geokichla piaggiae podg. tanganicae), wikłacz złotoczelny (Ploceus baglafecht), koloratka białobrzucha (Sheppardia aequatorialis), złotynka czarnogardła (Pogonocichla stellata), a także przedstawiciele innych rzędów, np. szponiastonóg ciemny (Pternistis nobilis), żołna niebieskoczelna (Merops lafresnayii ssp. oreobates), afrotrogon prążkowany (Apaloderma vittatum)[5].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Protected Areas. Kibiru National Park, Burundi. FAO Corporate Document Depository. [dostęp 2015-03-08].
  2. DECRET N°100/007 DU 25 JANVIER 2000 PORTANT DELIMITATION D’UN PARC NATIONAL ET DE QUATRE RESERVES NATURELLES. Republique du Burundi. Cabinet du President, 25 stycznia 2000. [dostęp 2015-03-08].
  3. a b Participation, resilience and sustainability for Kibira National Park in Burundi. BirdLife International, 13 maja 2014. [dostęp 2015-03-08].
  4. a b Congo-Nile Divide Landscape. Wild Conservations Society Albertine Rift. [dostęp 2015-03-08].
  5. a b c d BI002 Kibira National Park. BirdLife Data Zone. [dostęp 2015-03-08].
  6. Conservation of Chimpanzees in the Congo Nile divide forests of Rwanda and Burundi. grudzień 2007. [dostęp 2015-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lipca 2013)].