Park Narodowy Majan Charod

Park Narodowy Majan Charod (hebr. גן לאומי מעיין חרוד; ang. Ma‘ayan Harod National Park) – park narodowy położony w Dolinie Charod u podnóża Wzgórz Gilboa na północy Izraela.

Park Narodowy Majan Charod
Ilustracja
Grób Jehoszua Chankina
park narodowy
Państwo

 Izrael

Położenie

Dystrykt Północny

Siedziba

Gidona

Data utworzenia

13 czerwca 1968

Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy Majan Charod”
Ziemia32°33′02″N 35°21′25″E/32,550556 35,356944
Strona internetowa

Położenie

edytuj

Park narodowy Majan Charod jest położony na wysokości od 25 metrów p.p.m. do 50 metrów n.p.m. w południowo-zachodniej części Doliny Charod, na północy Izraela. Teren parku obejmuje źródła rzeki Charod, które są położone na zboczach Wzgórz Gilboa. Wznosi się tutaj szczyt Ma’ale Nurit (131 m n.p.m.). Teren położony na północ i wschód od parku jest płaski, a rzeka Charod spływa w kierunku wschodnim do depresji Doliny Jordanu. W bezpośrednim sąsiedztwie parku znajduje się wieś Gidona.

Historia

edytuj
Majan Charod
 
Grota Gedeona
 
Współczesne rzeźby w Majan Charod

Źródła rzeki Charod są wspomniane w Biblii, jako miejsce w którym obozował Gedeon przed bitwą z Madianitami. Według tradycji Gedeon zatrzymał się wraz ze swoimi wojownikami u źródeł strumienia wypływającego z jaskini położonej na zboczach góry. Poprosił ich, aby napili się wody ze strumienia. Następnie pozostawił przy sobie 300 wojowników, z którymi przystąpił do bitwy zakończonej zwycięstwem Izraela[a].

W średniowieczu doszło tutaj do bitwy między krzyżowcami a muzułmanami, a w 1260 roku do bitwy pod Ajn Dżalut między muzułmanami a Mongołami[1].

Po I wojnie światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, który w 1921 roku utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Umożliwiło to rozwój osadnictwa żydowskiego w Palestynie. W latach 20. XX wieku żydowskie organizacje syjonistyczne zaczęły wykupywać grunty w Dolinie Charod. W działalności tej zasłynął Jehoszua Chankin. Gdy w 1945 roku zmarł, jego grobowiec wzniesiono właśnie tutaj[2]. W 1949 roku blisko źródeł Charod założono moszaw Gidona, przekształcony później w wieś komunalną o tej samej nazwie.

Park narodowy

edytuj

Park narodowy utworzono w dniu 13 czerwca 1968 roku dla ochrony źródeł strumienia Charod oraz uczczenia historii osadnictwa żydowskiego w tym rejonie. Zajmuje on powierzchnię 1135,91 hektarów[3]. Strumień Charod wypływa z „Jaskini Gedeona” i spływa do doliny trawiastymi zboczami. U podnóża wzgórz zbudowano duży basen kąpielowy, wokół którego rośnie bujna roślinność[4].

Na zboczu powyżej źródeł znajduje się grobowiec Jehoszua Chankina i jego żony. W ich dawnym domu urządzono Muzeum Chankina, w którym można zapoznać się z historią osadnictwa żydowskiego w rejonie. Sprzed muzeum rozciąga się panorama na dolinę[5].

Turystyka

edytuj

Czas zwiedzania parku wynosi około 1 godziny. Czysta źródlana woda sprawia, że tutejszy basen jest popularnym miejscem wypoczynku i kąpieli, zwłaszcza podczas upalnych letnich dni. Wokół urządzono tereny rekreacyjne ze stołami piknikowymi, placami zabaw i boiskami sportowymi. Istnieje możliwość wynajęcia pokoi noclegowych na terenie parku. W tutejszym amfiteatrze organizowane są koncerty[6]. Park jest dogodnym punktem wyjściowym do pieszych wędrówek po Wzgórzach Gilboa. Ze szczytu góry Har Sza’ul (302 m n.p.m.) rozciąga się rozległa panorama na całą okolicę. Wzgórza Gilboa są popularnym miejscem uprawiania paralotniarstwa[7].

 
Park Narodowy Majan Charod
  1. Zobacz: Księga Sędziów 7,1-8: „(1) Wstał więc o świcie Jerubbaal, czyli Gedeon, wraz z całym zgromadzonym ludem i rozbił obóz u źródeł Charod. Obozowisko Madianitów leżało na północ od pagórka More w dolinie. (2) Pan rzekł do Gedeona: Zbyt liczny jest lud przy tobie, abym w jego ręce wydał Madianitów, gdyż Izrael mógłby przywłaszczyć sobie chwałę z pominięciem Mnie i mówić: Moja ręka wybawiła mnie. (3) Wobec tego tak wołaj do uszu ludu: Ten, który się boi i drży, niech zawróci ku górze Gilead i chroni się. Tak więc odeszło z ludu dwadzieścia dwa tysiące, a pozostało dziesięć tysięcy. (4) Rzekł Pan do Gedeona: Jeszcze zbyt liczny jest lud. Zaprowadź go nad wodę, gdzie ci go wypróbuję. Będzie tak: o którym powiem: Ten pójdzie z tobą! - on pójdzie z tobą. O którym zaś powiem: Ten nie pójdzie z tobą! - on nie pójdzie. (5) Zaprowadził więc lud nad wodę, a Pan rzekł do Gedeona: Wszystkich, którzy będą wodę chłeptać językiem, podobnie jak pies, pozostawisz po jednej stronie, a tych wszystkich, którzy przy piciu uklękną, pozostawisz po drugiej stronie. (6) Liczba tych, którzy chłeptali z ręki podnoszonej do ust, wynosiła trzystu mężów. Wszyscy inni pijąc zginali kolana. (7) Rzekł wówczas Pan do Gedeona: Przy pomocy tych trzystu mężów, którzy chłeptali wodę językiem, wybawię was i w ręce twoje wydam Madianitów. Wszyscy inni mężowie niech wracają do siebie. (8) Lud wziął ze sobą żywność i rogi, a Gedeon odesłał mężów izraelskich, każdego do swego namiotu, z wyjątkiem owych trzystu mężów. A obóz Madianitów znajdował się w dolinie poniżej jego stanowiska.” Tłumaczenie według Biblii Tysiąclecia.

Przypisy

edytuj
  1. Majan Charod. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2012-06-19]. (hebr.).
  2. Yehoshua Hankin. Jewish Virtual Library. [dostęp 2015-05-25]. (ang.).
  3. Ma‘ayan Harod National Park. [w:] INature [on-line]. [dostęp 2015-05-25]. (hebr.).
  4. Ma‘ayan Harod National Park. [w:] Israel Nature and Parks Authority [on-line]. [dostęp 2015-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)]. (hebr.).
  5. Gideon’s Cave - Ma’ayan Harod. Jewish Virtual Library. [dostęp 2012-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-21)]. (ang.).
  6. Ma'ayan Harod Hostel. [w:] The Israel Youth Hostel Association [on-line]. [dostęp 2015-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)]. (ang.).
  7. Opisy z mapy Amudanan

Linki zewnętrzne

edytuj

Zobacz też

edytuj