Pazmany PL-1amerykański lekki samolot szkolny.

Pazmany PL-1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Pazmany Aircraft Co.

Typ

samolot szkolny

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

23 marzec 1962

Liczba egz.

ok. 360

Dane techniczne
Napęd

Continental C-90-12-F

Moc

90 KM

Wymiary
Rozpiętość

8,53 m

Wydłużenie

6,7

Długość

5,57 m

Wysokość

2,64 m

Powierzchnia nośna

10,8 m²

Masa
Własna

363 kg

Startowa

602 kg

Zapas paliwa

94 l

Osiągi
Prędkość maks.

193 km/h

Prędkość przelotowa

185 km/h

Prędkość minimalna

82 km/h

Prędkość dopuszczalna

330 km/h

Prędkość wznoszenia

5 m/s

Zasięg

965 km

Rozbieg

168 m

Dobieg

54 m

Dane operacyjne
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Republika Chińska

Historia

edytuj

W wytwórni lotniczej Pazmany Aircraft Co. na początku lat 60. XX w. opracowano projekt lekkiego samolotu do zastosowań amatorskich. Maszyna została zaprojektowana przez Johna Greena i Keitha Fowlera. Prototyp oblatano 23 marca 1962 r. Wśród oblatywaczy znalazł się astronauta Richard Gordon.

Aerospace Industrial Development Corporation (AIDC) zakupiły licencję i podjęły produkcję samolotu. AIDC zbudowała 58 samolotów oznaczonych jako PL-1B dla Sił Powietrznych Republiki Chińskiej. Ponadto plany maszyny udostępniano konstruktorom-amatatorom, którzy zbudowali ok. 300 egzemplarzy tego samolotu. Na bazie PL-1 opracowano wersję rozwojową mającą niezmienione wymiary ale uproszczoną konstrukcję dostosowaną do amatorskiej budowy.

Konstrukcja

edytuj

Dwumiejscowy, jednosilnikowy samolot szkolny w układzie dolnopłatu o konstrukcji metalowej. Kadłub o konstrukcji półskorupowej z kabiną mieszczącą dwa miejsca obok siebie. Osłona kabiny odsuwana od tyłu. Usterzenie krzyżowe, z płytowym statecznikiem poziomym. Skrzydło niedzielone o konstrukcji jednodźwigarowej, wyposażone w klapy i lotki bezszczelinowe. Na końcówkach płata umieszczono zbiorniki paliwa o łącznej pojemności 94 litrów. Podwozie stałe, trójpunktowe z kołem przednim. Wyposażone w amortyzację olejowo-pneumatyczną i hamulce tarczowe. Prototyp był napędzany silnikiem w układzie bokser Continental C-90-12-F o mocy 50 KM. Egzemplarze seryjne dostosowano do zainstalowana jednostek napędowych o mocy do 135-150 KM.

Bibliografia

edytuj