Pelayo

pierwszy król Asturii

Pelayo, Pelagiusz (zm. 737 w Cangas de Onís) – wizygocki wódz, który zapoczątkował rekonkwistę, pierwszy król Asturii.

Pelayo
Ilustracja
Król Asturii
Okres

od 718
do 737

Poprzednik

brak

Następca

Favila

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 690

Data śmierci

737

Ojciec

Fafila

Żona

Gaudiosa

Dzieci

Favila
Ermesinda, żona Alfonsa I

Życiorys edytuj

Syn wizygockiego księcia Fafili. Był krewnym króla Wizygotów, Roderyka.

Podczas najazdu Maurów na Półwysep Iberyjski służył w królewskiej straży. W 711 r. był uczestnikiem bitwy pod Jerez de la Frontera, podczas której Wizygoci zostali doszczętnie rozbici.

Po upadku państwa wizygockiego w Hiszpanii Pelagiuszowi udało się zebrać resztki armii i schronić w północnej części kraju, skąd kontynuował walkę. Odmówił płacenia trybutu najeźdźcom i zaczął jednoczyć miejscową ludność organizując z niej oddziały zbrojne. W górach Asturii wzniecił powstanie przeciwko muzułmanom, które przerodziło się w wojnę o niepodległość kraju – rekonkwistę. W 718 roku został ogłoszony przez chrześcijan z Galicji królem. Na oswobodzonym terytorium zorganizował państwo z siedzibą władzy w Cangas de Onis.

W 722 (lub 718[1]) roku na czele swoich oddziałów pokonał w bitwie pod Covadongą Maurów zmuszając ich do opuszczenia Asturii.

Przed śmiercią uczynił swoim następcą syna, Favilę. Pochowany został w kościele Santa Eulalia de Velanio w Cangas[2].

Rodzina edytuj

Około 705 roku poślubił Gaudiosę, z którą miał co najmniej dwójkę dzieci[2]:

Przypisy edytuj

  1. Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wyd. I. Wrocław: Ossolineum, 1998, s. 60. ISBN 83-04-04403-X.
  2. a b Jaime de Salazar y Acha, Las Dinastías reales de España en la Edad Media, Madryt: Boletín Oficial del Estado, 2021, s. 46, ISBN 978-84-340-2781-7 [dostęp 2023-12-29] (hiszp.).

Bibliografia edytuj

  • Małgorzata Hertmanowicz-Brzoza, Kamil Stepan, Słownik władców świata, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2005, ISBN 83-7435-077-6, OCLC 749692036.