Perz siny (Thinopyrum intermedium) – gatunek byliny z rodziny wiechlinowatych.

Perz siny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

Thinopyrum / perz

Gatunek

perz siny

Nazwa systematyczna
Thinopyrum intermedium (Host) Barkworth & D.R.Dewey
Amer. J. Bot. 72: 772 (1985)[3]
Synonimy
  • Agropyron glaucum var. intermedium (Host) Beck
  • Agropyron intermedium (Host) P.Beauv.
  • Elytrigia intermedia (Host) Nevski
  • Trichopyrum intermedium (Host) Á.Löve
  • Triticum intermedium Host
  • Triticum repens subsp. intermedium (Host) Simonk.[3]
Zasięg
Mapa zasięgu

Rozmieszczenie geograficzne

edytuj

Jako gatunek rodzimy występuje w południowej i środkowej Europie oraz zachodniej Azji. Ponadto zadomowił się także w Ameryce Północnej[3][4]. W Polsce rośnie w pasie wyżyn w południowo-wschodniej części kraju[5].

Morfologia

edytuj
 
Kwiatostany
 
Nasada liścia
Pokrój
Szarozielona trawa krótkorozłogowa.
Łodyga
Sztywne, grube źdźbło do 60 cm wysokości.
Liście
Pochwa liściowa orzęsiona na brzegu. Liście nagie, suche, zwijające się, żeberkowane, szerokości 2–3 mm.
Kwiaty
Zebrane w przylegające do osi kłoski o długości 1–2 cm, te z kolei zebrane w prosty kłos do 20 cm długości. Plewa 3–7 nerwowa, bezostna, krótsza od kłoska. Plewka dolna tępa, długości 8–9 mm[6].

Biologia i ekologia

edytuj

Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od maja do lipca. Gatunek charakterystyczny klasyAgropyretea intermedio-repentis[7].

Zmienność

edytuj

Gatunek zróżnicowany na dwa podgatunki[4]:

  • Thinopyrum intermedium subsp. intermedium
  • Thinopyrum intermedium subsp. barbulatum (Schur) Barkworth & D.R.Dewey

Zagrożenia

edytuj

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[8] w grupie gatunków rzadkich - potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia: R).

Przypisy

edytuj
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2012-08-20] (ang.).
  3. a b c Thinopyrum intermedium (Host) Barkworth & D.R.Dewey, [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-01].
  4. a b Thinopyrum intermedium na Germplasm Resources Information Network [dostęp 2013-11-28].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 31, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  7. Władysław Matuszkiewicz, Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059.
  8. Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.