Peter Ritter
Peter Ritter (ur. 2 lipca 1763 w Mannheimie, zm. 1 sierpnia 1846 tamże[1][2][3]) – niemiecki kompozytor i wiolonczelista.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Życiorys
edytujBył bratankiem kompozytora Georga Wenzla Rittera[1][2][3]. Uczył się gry na wiolonczeli u Innocenzo Danziego (ojca Franza Danziego)[1] oraz kompozycji u Georga Josepha Voglera[1][2][3]. Już jako dziecko koncertował z ojcem i rodzeństwem[1]. W 1779 roku wykonano publicznie jego pierwszą symfonię[1][3], wydaną przez Voglera w opracowaniu na kwartet smyczkowy[1]. Był członkiem orkiestry teatru operowego w Mannheimie jako pierwszy wiolonczelista (od 1784), koncertmistrz (od 1801) oraz kapelmistrz (od 1803)[1][2]. W 1823 roku przeszedł na emeryturę[1][2].
Zasłynął jako twórca singspielów, skomponował też oratorium Das verlorene Paradies według Johna Miltona (wyk. Mannheim 1819) i 12 koncertów wiolonczelowych[1].
Singspiele
edytuj(na podstawie materiałów źródłowych[2])
- Der Eremit auf Formentara (wyst. Mannheim 1788)
- Der Sklavenhändler (wyst. Mannheim 1790)
- Die Weihe (wyst. Mannheim 1792)
- Die lustigen Weiber von Windsor (wyst. Mannheim 1794)
- Dilara, oder Die schwarze Zauberin (wyst. Mannheim 1798)
- Das neue Jahr in Famagusta (wyst. Mannheim 1804)
- Salomons Urteil (wyst. Mannheim 1808)
- Marie von Mantalban (wyst. Frankfurt nad Menem 1810)
- Der Zitherschlager (wyst. Stuttgart 1810)
- Alexander in Indien (wyst. Mannheim 1811)
- Feodore (wyst. Mannheim 1811)
- Das Tal von Barzelonetta, oder Die beiden Ermiten (wyst. Mannheim 1811)
- Das Kind des Herkules (wyst. Mannheim 1812)
- Alfred (wyst. Mannheim 1820)
- Der Mandarin, oder Die gefoppten Chinesen (wyst. Karlsruhe 1821)
- Hoang-Puff, oder Das dreifache Horoskop (wyst. Mannheim 1822)
- Bianca (wyst. Mannheim 1824)
- Der Talisman (wyst. Mannheim 1824)
- Das Grubenlicht (wyst. Mannheim 1833)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 420. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b c d e f Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3001. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d Bertil van Boer: Historical Dictionary of Music of the Classical Period. Lanham: Scarecrow Press, 2012, s. 474–475. ISBN 978-0-8108-7183-0.
Linki zewnętrzne
edytuj- Peter Ritter – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project