Kormoran oliwkowy

(Przekierowano z Phalacrocorax brasilianus)

Kormoran oliwkowy[5] (Nannopterum brasilianum) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae), zamieszkujący Amerykę Północną (od południa Stanów Zjednoczonych na południe) i Południową. Nie jest zagrożony.

Kormoran oliwkowy
Nannopterum brasilianum[1]
(J.F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

głuptakowe

Podrząd

głuptakowce

Rodzina

kormorany

Rodzaj

Nannopterum

Gatunek

kormoran oliwkowy

Synonimy
  • Procellaria brasiliana J.F. Gmelin, 1789[2]
  • Phalacrocorax brasilianus (J.F. Gmelin, 1789)
  • Pelecanus olivaceus Humboldt, 1805[3]
  • Phalacrocorax olivaceus (Humboldt, 1805)
Podgatunki
  • N. b. mexicanum (J.F. Brandt, 1837)
  • N. b. brasilianum (J.F. Gmelin, 1789)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     występuje przez cały rok

     tylko w sezonie lęgowym

Systematyka i zasięg występowania edytuj

Gatunek umieszczany jest przez niektórych systematyków w rodzajach Hypoleucos lub Phalacrocorax[2]. Wyróżnia się dwa podgatunki N. brasilianum[2][6]:

Morfologia edytuj

Wygląd zewnętrzny
Kormoran oliwkowy jest cały czarny, poza dziobem. Dłuższe skrzydła są jednak bardziej szare od reszty ciała.
Rozmiary
Długość ciała 58–73 cm, rozpiętość skrzydeł około 101 cm[2]. Masa ciała samca od 1,1 do 1,5 kg, samicy od 1 do 1,4 kg.

Ekologia i zachowanie edytuj

Środowisko
Zbiorniki wodne obfitujące w ryby.
Pożywienie
Głównie ryby, które zdobywa nurkując.
Rozród
Zakłada gniazdo w małych koloniach. Buduje je najczęściej kilka metrów nad ziemią (lub wodą) w krzewach lub na drzewach. Samica kormorana oliwkowego składa zwykle trzy jaja, jednak średnia arytmetyczna liczba wylęgniętych ptaków to mniej niż dwa.

Status edytuj

IUCN uznaje kormorana oliwkowego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność światowej populacji szacuje się na około 2 miliony osobników. BirdLife International uznaje globalny trend liczebności za wzrostowy, choć trendy liczebności niektórych populacji nie są znane[4].

Przypisy edytuj

  1. Nannopterum brasilianum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d Orta, J., Christie, D.A., Jutglar, F. & Kirwan, G.M.: Neotropical Cormorant (Nannopterum brasilianus). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-29].
  3. Phalacrocorax olivaceus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2020-02-29] (ang.).
  4. a b BirdLife International, Nannopterum brasilianus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2020-02-29] (ang.).
  5. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Phalacrocoracidae Reichenbach, 1849-50 (1836) - kormorany - Cormorants (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-07-22].
  6. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Storks, frigatebirds, boobies, cormorants, darters. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-29]. (ang.).

Bibliografia edytuj

  • P. A. Johnsgaard: Cormorants, darters and pelicans of the world. Washington DC: Smithsonian Institution Press, 1993.

Linki zewnętrzne edytuj