Wikipedia

Philip James

Philip Frederick Wright James[1][2] (ur. 17 maja 1890 w Jersey City, zm. 1 listopada 1975 w Southampton w stanie Nowy Jork[1][2][3]) – amerykański kompozytor, dyrygent, organista i pedagog.

Philip James
Imię i nazwisko

Philip Frederick Wright James

Data i miejsce urodzenia

17 maja 1890
Jersey City

Pochodzenie

amerykańskie

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1975
Southampton

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, organista, pedagog

Życiorys

edytuj

Ukończył College of the City of New York (1910)[2][3]. Był uczniem Rubina Goldmarka, Rosaria Scalera, Homera Norrisa, Elliota Schencka i Victora Herberta[1][2][3]. Gry na organach uczył się u J. Warrena Andrewsa, Josepha Bonneta i w Paryżu u Alexandre’a Guilmanta[1]. Od 1910 roku był członkiem American Guild of Organists[2]. Uczestniczył w I wojnie światowej, pełnił funkcję dyrygenta orkiestry dętej Amerykańskiego Korpusu Ekspedycyjnego[1][3]. Od 1919 do 1921 roku kierował chórem kościelnym w Montclair w stanie New Jersey[3], prowadził też Victor Herbert Opera Company[1][3]. Dyrygował New Jersey Symphony Orchestra (1922–1929)[1][3], Brooklyn Orchestra Society (1927–1930) i Bamberger Little Symphony (1929–1936)[1]. Od 1923 do 1955 roku wykładał na New York University, gdzie od 1933 roku kierował katedrą muzyki[1][2][3]. W latach 1931–1933 wykładał ponadto gościnnie na Columbia University[2][3]. Od 1933 roku był członkiem National Institute of Arts and Letters[1][2][3]. W 1946 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa College of the City of New York[3].

Tworzył w stylistyce późnoromantycznej[1][2][3].

Wybrane kompozycje

edytuj

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

Utwory orkiestrowe

  • 3 uwertury Bret Harte (I b.d., II 1924, III 1934 zrewid. 1938)
  • Kammersymphonie (1926)
  • Overture in Olden Style on French Noëls na małą orkiestrę (1926; wersja zrewid. na dużą orkiestrę 1929)
  • Judith na recytatora i orkiestrę kameralną (1927)
  • Sea Symphony na baryton i orkiestrę (1928)
  • suita Station WGZBX (1931)
  • poemat symfoniczny Song of the Night (1931)
  • Suita na smyczki (1933)
  • Gwalia, Welsh Rhapsody na małą orkiestrę (1935; wersja zrewid. na dużą orkiestrę 1937)
  • Sinfonietta na orkiestrę kameralną (1938; zrewid. 1941)
  • Brennan on the Moor na małą orkiestrę (1939; także wersja na dużą orkiestrę 1940)
  • Perstare et Praestare na orkiestrę dętą (1942)
  • 2 symfonie (I 1943 zrewid. 1961, II 1946)
  • uwertura E.F.G. na orkiestrę dętą (1944)
  • Miniver Cheevy and Richard Cory na recytatora i orkiestrę (1947)
  • poemat symfoniczny Chaumont na małą orkiestrę (1948)
  • Fanfare and Ceremonial na orkiestrę dętą (1955; zrewid. 1962)

Utwory kameralne

  • Kwartet smyczkowy (1924; zrewid. 1939)
  • Suita na kwintet dęty drewniany (1936)
  • Kwartet fortepianowy (1938; zrewid. 1948)

Utwory fortepianowe

  • suita Old Town (1945)
  • 12 Preludes (1946–1951)

Utwory organowe

  • Méditation à Ste. Clotilde (1915)
  • Dithyramb (1921)
  • Fête (1921)
  • Sonata (1929)
  • Pantomime (1941)
  • Galarnad (1946)
  • Novelette (1946)
  • Solemn Prelude (1948)
  • Alleluia-Toccata (1949)
  • Pastorale (1949)
  • Requiescat in pace (1949; zrewid. 1955)
  • Passacaglia on an Old Cambrian Bass (1951; także wersja orkiestrowa 1956)
  • Sortie (1973)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Magnificat na solistów, chór i organy (1910)
  • Te Deum na chór i organy (1910)
  • The Victory Riders na baryton i orkiestrę (1919–1925)
  • Stabat mater speciosa na chór i orkiestrę (1921; zrewid. 1930)
  • Missa imaginum na chór i orkiestrę (1929)
  • Chorus of Shepherds and Angels na głosy żeńskie i smyczki (1959)
  • Psalm CXLIX na chór i orkiestrę dętą (1960)
  • Mass in Honor of St. Mark na chór i organy (1966)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1707–1708. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. ↑ a b c d e f g h i The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 415. ISBN 0-674-37299-9.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 404–405. ISBN 83-224-0453-0.

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Philip_James&oldid=73933290”