Philippe Olivier

polityk francuski

Philippe Olivier (ur. 30 sierpnia 1961[1] w Juvisy-sur-Orge[2]) – francuski polityk, prawnik i samorządowiec, szwagier i doradca Marine Le Pen, poseł do Parlamentu Europejskiego IX kadencji.

Philippe Olivier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1961
Juvisy-sur-Orge

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Życiorys edytuj

Mąż Marie-Caroline Le Pen, córki Jeana-Marie Le Pena i siostry Marine Le Pen[3]. Z wykształcenia prawnik, kształcił się na Université Paris-Est-Créteil-Val-de-Marne. Był oficerem Marine nationale, pracował później jako prawnik w przedsiębiorstwie transportowym[2].

W 1979 wstąpił do Frontu Narodowego[4]. W latach 1992–2004 zasiadał przez dwie kadencje w radzie regionu Île-de-France, był również radnym miejscowości Maisons-Alfort[5]. W ramach FN należał do głównych współpracowników Jeana-Marie Le Pena, współtworzył teksty jego wystąpień, a w 1995 był bliski uzyskania nominacji na sekretarza generalnego partii[6]. W 1998 po konflikcie wewnątrz ugrupowania Philippe Olivier dołączył do Narodowego Ruchu Republikańskiego, który założył Bruno Mégret. Działał w tej formacji do 2000[5].

W późniejszych latach współpracował z Marine Le Pen jako jej doradca[4][7]. Później jednak działał w ruchu Powstań Francjo Nicolasa Dupont-Aignana[4][5]. Został w międzyczasie radnym miejskim w Draveil[1]. Od 2015 ponownie związany z Frontem Narodowym jako specjalny doradca przewodniczącej partii[4][8]. Określany jako główny inicjator zmiany linii politycznej FN, prowadzącej m.in. do przekształcenia formacji w 2018 w Zjednoczenie Narodowe[7]. W tym samym roku dołączył do biura krajowego ugrupowania[9]. Znalazł się też w składzie trzyosobowego gabinetu politycznego skupiającego najbliższych współpracowników Marine Le Pen[10].

W wyborach w 2019 uzyskał mandat eurodeputowanego IX kadencji[11].

Przypisy edytuj

  1. a b Les élus de Draveil. communes.com. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  2. a b Philippe Olivier: les raisons de mon engagement. 100pour100draveil.fr. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  3. Une candidature qui déchaîne les passions. parismatch.com, 12 marca 2015. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  4. a b c d Dix-huit ans après, Philippe Olivier va de nouveau porter l’étiquette du Front national. lemonde.fr, 31 sierpnia 2016. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  5. a b c Calaisis: Philippe Olivier candidat du FN pour les législatives?. lavoixdunord.fr, 31 sierpnia 2016. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  6. Un Le Pen en moins = une le Pen en plus?. francetvinfo.fr, 5 września 2016. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  7. a b Au FN, l’ascension de Philippe Olivier, beauf et bras droit de Marine Le Pen. nouvelobs.com, 21 października 2017. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  8. Philippe Olivier, le discret bras droit de Marine Le Pen. lefigaro.fr, 9 marca 2018. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  9. Front national: pourquoi Marine Le Pen a choisi „Rassemblement national”. nouvelobs.com, 11 marca 2018. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  10. Marine Le Pen fait le ménage dans l'organigramme du FN. lefigaro.fr, 18 maja 2018. [dostęp 2019-05-11]. (fr.).
  11. Européennes: découvrez les 79 nouveaux députés français. lejdd.fr, 26 maja 2019. [dostęp 2019-05-27]. (fr.).