Nicolas Dupont-Aignan

polityk francuski

Nicolas Dupont-Aignan (ur. 7 marca 1961 w Paryżu) – francuski polityk, parlamentarzysta, założyciel partii Powstań Francjo. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2012, 2017 i 2022.

Nicolas Dupont-Aignan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

7 marca 1961
Paryż

Mer Yerres
Okres

od 1995
do 2017

Przynależność polityczna

Powstań Francjo

Poprzednik

Marc Lucas

Następca

Olivier Clodong

Życiorys edytuj

Absolwent Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu i École nationale d'administration. Od lat 80. pracował na stanowiskach urzędniczych w administracji rządowej i terytorialnej. Był m.in. doradcą ministra edukacji narodowej, François Bayrou. Od 1995 był wybierany na urząd mera Yerres, ustąpił z tej funkcji w 2017.

W 1997 po raz pierwszy został wybrany do Zgromadzenia Narodowego z departamentu Essonne. W 2002 i 2007 skutecznie ubiegał się o reelekcję, wygrywając już w pierwszych turach.

Był członkiem gaullistowskiego Zgromadzenia na rzecz Republiki. W 1999 powołał własny eurosceptyczny ruch polityczny pod nazwą Powstań Republiko (Debout la République), organizacja ta krótko współpracowała ze Zgromadzeniem na rzecz Francji. W 2002 przyłączyła się do Unii na rzecz Ruchu Ludowego. Nicolas Dupont-Aignan dwukrotnie bez powodzenia kandydował na stanowisko prezydenta tego ugrupowania (w 2002 i w 2004), otrzymując poparcie odpowiednio na poziomie 15% i 9%. W 2007 wystąpił z UMP, doprowadził do przekształcenia Powstań Republiko w samodzielną partię polityczną o profilu konserwatywnym i suwerenistycznym. Zadeklarował zamiar startu w wyborach prezydenckich w tym samym roku, nie zdołał jednak zebrać wymaganych 500 podpisów poparcia wśród osób pełniących funkcje wybieralne[1]. Wystartował natomiast w wyborach w 2012. W głosowaniu z 22 kwietnia 2012 otrzymał 640 tys. głosów (1,8%), zajmując wśród 10 kandydatów 7. miejsce i przegrywając w pierwszej turze[2]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku po raz kolejny natomiast został wybrany na deputowanego[3].

Nicolas Dupont-Aignan ponownie ubiegał się o prezydenturę Francji w wyborach w 2017. W pierwszej turze głosowania otrzymał około 4,7% głosów (6. miejsce wśród 11 pretendentów)[4]. Przed drugą turą poparł Marine Le Pen, która zapowiedziała jego nominację na stanowisko premiera w razie zwycięstwa w wyborach[5]. W wyborach w tym samym roku utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję[6].

W wyborach w 2022 trzeci raz z rzędu ubiegał się o prezydenturę; w pierwszej turze dostał 2,1% głosów, zajmując 9. miejsce wśród 12 kandydatów[7]. W wyborach parlamentarnych w 2022 po raz kolejny został wybrany do niższej izby parlamentu[8].

Przypisy edytuj

  1. Powstań Republiko na stronie france-politique.fr (fr.). [dostęp 2012-04-23].
  2. Résultats de l'élection présidentielle 2012: Résultats 1er tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2012-04-23]. (fr.).
  3. Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-18]. (fr.).
  4. Election présidentielle 2017: Résultats au 1er tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-04-26]. (fr.).
  5. Francja: Le Pen ogłasza kto zostanie premierem, jeśli wygra wybory. polskieradio.pl, 29 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-29].
  6. Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
  7. Michaël Bloch: Voici les résultats officiels et définitifs du premier tour de la présidentielle. lejdd.fr, 11 kwietnia 2022. [dostęp 2022-04-11]. (fr.).
  8. Brice Laemle: Nicolas Dupont-Aignan réélu dans l’Essonne lors du second tour des législatives. lemonde.fr, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).

Bibliografia edytuj