Pieniądz cyfrowy banku centralnego
Pieniądz cyfrowy banku centralnego (Central Bank Digital Currency, CBDC) – jest definiowany jako zobowiązanie banku centralnego, wyrażone w obowiązującej jednostce rozrachunkowej, w formie cyfrowej, które służy jako środek wymiany oraz środek przechowywania wartości[1][2].
Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) definiuje pieniądz cyfrowy banku centralnego, CBDC, jako zobowiązanie banku centralnego, wyrażone w obowiązującej jednostce rozrachunkowej, które służy jako środek wymiany oraz środek przechowywania wartości[1].
Międzynarodowy Fundusz Walutowy definiuje CBDC jako nową formę pieniądza, wydawaną w formie cyfrowej przez bank centralny, która ma służyć jako prawny środek płatniczy[1].
Przykładem funkcjonującego w ograniczonym zakresie pieniądza cyfrowego banku centralnego jest cyfrowy yuan (renminbi) wprowadzony do obiegu przez Ludowy Bank Chin. Władze chińskie wdrażają projekty wypłacania wynagrodzeń w tym środku płatniczym wybranym grupom pracowników[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c https://www.nbp.pl/systemplatniczy/cbdc/raport-cbdc.pdf.
- ↑ Central Bank Digital Currencies (CBDCs) Monetary Economics: Central Banks – Policies & Impacts eJournal. Social Science Research Network.
- ↑ China makes major push in its ambitious digital yuan project | CNN Business [online], cnn.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).