Pierre Délèze

szwajcarski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec

Pierre Délèze (ur. 25 września 1958 w Nendaz[1]) – szwajcarski lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, trzykrotny olimpijczyk.

Pierre Délèze
Data i miejsce urodzenia

25 września 1958
Nendaz

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Halowe mistrzostwa Europy
brąz Sindelfingen 1980 bieg na 1500 m
Uniwersjada
srebro Meksyk 1979 bieg na 1500 m
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz Donieck 1977 bieg na 1500 m

Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1977 w Doniecku[2][3]. Odpadł w eliminacjach tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[4], a na letniej uniwersjadzie w 1979 w Meksyku zdobył srebrny medal na tym dystansie[5].

Zdobył brązowy medal w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1980 w Sindelfingen, przegrywając jedynie z Thomasem Wessinghage z Republiki Federalnej Niemiec i Rayem Flynnem z Irlandii[6]. Odpadł w eliminacjach tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1], a na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie zajął w finale 7. miejsce[7]. Zajął 7. miejsce w finale biegu na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[8] oraz 6. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[9].

Nie ukończył biegu eliminacyjnego na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles[1]. Zajął 10. miejsce w biegu na 3000 metrów na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu[10]. Zajął 2. miejsce w cyklu zawodów Grand Prix w 1985 w biegu na 1500 metrów[11].

Zajął 7. miejsce w finale biegu na 5000 metrów na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[12] oraz 4. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[13]. Odpadł w eliminacjach biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1].

Délèze był mistrzem Szwajcarii w biegu na 1500 metrów w 1978, 1980 i 1981 oraz w biegu na 5000 metrów w 1985[14].

Czterokrotnie poprawiał rekord Szwajcarii w biegu na 1500 metrów do wyniku 3:31,75, uzyskanego 21 sierpnia 1985 w Zurychu[15], raz w biegu na milę do rezultatu 3:50,39 (25 sierpnia 1982 w Koblencji) i dwukrotnie w biegu na 2000 metrów do czasu 4:54,45 (15 września 1987 w Lozannie). Są to aktualne (sierpień 2021) rekordy Szwajcarii[16]. Jest także rekordzistą Szwajcarii w sztafecie 4 × 1500×metrów z wynikiem 15:10,75 (29 maja 1988 w Langenthal[17]. W hali Délèze był dwukrotnym rekordzistą swego kraju w biegu na 1500 metrów do czasu 3:38,9 (2 marca 1980 w Sindelfingen) i trzykrotnie w biegu na milę do rezultatu 3:58,79 (12 marca 1987 w Walencji). Ten ostatni wynik jest aktualnym (sierpień 2021) rekordem Szwajcarii[18].

Pozostałe rekordy życiowe Délèze’a[19][20]:

  • bieg na 3000 metrów – 7:43,46 (2 sierpnia 1988, Monako)
  • bieg na 5000 metrów – 13:15,31 (7 lipca 1986, Helsinki)

Przypisy edytuj

  1. a b c d Pierre Délèze [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-18] (ang.).
  2. European Junior Championships 1977 [online], wjah.co.uk [dostęp 2020-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-20] (ang.).
  3. European Athletics U20 Championships – Donetsk 1977 [online], European Athletics [dostęp 2021-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-22] (ang.).
  4. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 554 [dostęp 2020-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  5. World Student Games (Universiade – Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  6. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 460 [dostęp 2020-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 469 [dostęp 2020-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 562 [dostęp 2020-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 118 [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  10. IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 78 [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  11. iAAF Grand Prix Final [online], GBRAthletics [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  12. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 570 [dostęp 2020-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  13. IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 124 [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  14. Swiss Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  15. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 47. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  16. Evolution des records suisses. Hommes. Courses en stade [online], swiss-athletics.ch, s. 6–7 [dostęp 2021-08-19] (fr.).
  17. Evolution des records suisses. Hommes. Multiple et relais [online], swiss-athletics.ch, s. 10 [dostęp 2021-08-19] (fr.).
  18. Evolution des records suisses. Hommes. Indoor [online], swiss-athletics.ch, s. 2–3 [dostęp 2021-08-19] (fr.).
  19. Athlete Profile: Pierre DÉLÈZE [online], World Athletics [dostęp 2020-04-27] (ang.).
  20. Pierre Deleze [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-04-27] (ang.).