Piotr Łokucijewski
Piotr Łokucijewski (ur. 2 grudnia 1872 w Sporach, zm. 8 października 1946 w Warszawie) – generał brygady Wojska Polskiego.
generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef intendentury okręgu generalnego |
Główne wojny i bitwy |
Życiorys
edytujPiotr Łokucijewski urodził się 2 grudnia 1872 roku w miejscowości Spory, w powiecie święciańskim. W latach 1887–1891 ukończył cztery klasy w szkole miejskiej w Wilnie, a w latach 1896–1898 Szkołę Junkrów Piechoty w Wilnie. Zawodową służbę wojskową w Armii Imperium Rosyjskiego rozpoczął jako oficer piechoty. Po ukończeniu Kursu Intendenckiego w Sankt Petersburgu został intendentem wojskowym. W czasie I wojny światowej walczył jako szef intendentury brygady i XXXIII Korpusu. W czasie służby awansował kolejno na: podporucznika (1898), porucznika (1903), sztabskapitana (1906), kapitana (1912), podpułkownika (1913) i pułkownika (1916). W 1917 roku, po rewolucji lutowej, został wybrany członkiem Komitetu Związku Wojskowych Polaków w XXXIII Korpusie.
15 grudnia 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do Departamentu Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[1]. 26 stycznia 1919 roku został szefem intendentury w Dowództwie Okręgu Generalnego „Łódź” w Łodzi[2][3]. We wrześniu 1920 roku został przewodniczącym Komisji Ministerstwa Spraw Wojskowych dla Kontroli Gospodarczej i Administracyjnej Wojska. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był wówczas Departament VII Ministerstwa Spraw Wojskowych[4]. Z dniem 1 września 1922 roku został przeniesiony w stan spoczynku[5]. 26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu generała brygady[6]. Na emeryturze mieszkał w Warszawie[7][8]. W 1934 roku figurował na liście generałów brygady stanu spoczynku ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku[9]. W grudniu 1937 roku został wybrany do Zarządu Głównego - na wiceprezesa - Polskiej Centralnej Kasy Kredytu Bezprocentowego[10].
Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 45B-3-21)[11].
Przypisy
edytuj- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 84 z 12 sierpnia 1919 roku, poz. 2964, sprostowanie daty przyjęcia do Wojska Polskiego i przydziału do Gospodarczego Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 12 z 4 lutego 1919 roku, poz. 449.
- ↑ Witold Jarno, Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939, Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego, Katedra Historii Polski Współczesnej, Wydawnictwo „Ibidem”, Łódź 2001, ISBN 83-88679-10-4, s. 28, 29, 32, 35, 43, 44.
- ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 17, 747, tu jako datę urodzenia podano 19 listopada 1872 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 20 z 15 lipca 1922 roku, s. 499.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 738, tu również jako datę urodzenia podano 19 listopada 1872 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1577 i Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1406. W obu rocznikach podano, że generał Łokucijewski urodził się 19 listopada 1872 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Warszawa 1928, s. 880.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 322.
- ↑ Polska Centralna Kasa Kredytu Bezprocentowego. „Głos Mazowiecki”. Rok V (nr 295A), s. 2, 23 grudnia 1937. Płock. [dostęp 2021-11-11].
- ↑ Piotr Łokucijewski [hasło w wyszukiwarce internetowej] [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-05-04] .
Bibliografia
edytuj- Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
- Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
- Rocznik oficerski rezerw 1934.
- Tadeusz Kryska-Karski i Stanisław Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, Editions Spotkania, Warszawa 1991, wyd. II uzup. i poprawione.
- Piotr Stawecki , Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918–1939, Warszawa: Bellona, 1994, ISBN 83-11-08262-6, OCLC 830050159 .