Piotr Wasiunyk
Piotr Wasiunyk (ur. 14 lutego 1911 w Porzeczu, zm. 2 stycznia 2005 w Jaśle[1]) – polski specjalista od przeróbki plastycznej metali, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej, wieloletni kierownik studium doktoranckiego na Wydziale Metalurgicznym AGH, autor wielu publikacji naukowych.
Życiorys edytuj
Absolwent mechaniki na Politechnice Lwowskiej. Potem prawie 5 lat konstruktor w Zakładach Kolejowych.
Od 1945 do 1956 główny technolog w Kuźni Ustroń. Jego nowatorskie rozwiązania zaowocowały nowatorską technologią kucia na kuźniarkach piast rowerowych i innych detali maszyn o zbliżonym kształcie oraz pierścieni łożysk tocznych.
Od 1953 wykładowca w AGH. Wykształcił prawie 20 doktorów, obecnie pracowników w różnych szkołach wyższych i placówkach naukowych w kraju i za granicą.
Jako zastępca profesora, a następnie od 1965 na stanowisku docenta i od 1972 profesora tytularnego pracował w Katedrze Przeróbki Plastycznej, a następnie po reorganizacji Wydziału Metalurgicznego, w Zakładzie Plastycznej Przeróbki Metali. Był promotorem kilkuset prac inżynierskich i magisterskich, m.in. Karola Semika.
Jego praca habilitacyjna dotyczyła kucia w matrycach zamkniętych. Szereg prac doktorskich wykonanych pod Jego kierunkiem dotyczyło także tego problemu, w tym kucia w warunkach izotermicznych, kucia materiałów w stanie nadplastycznym oraz procesów tiksoforming.
W latach 70. i 80. XX wieku wydał kilka podręczników dla technicznych szkół, w tym z zakresu podstawowych procesów przeróbki plastycznej metali oraz pracowni technicznej dotyczącej tych procesów. Wydał wreszcie 2 podręczniki akademickie, wielokrotnie wznawiane:
- „Kucie matrycowe”,
- „Teoria kucia i prasowania”.
Doradca naukowy w kilku instytutach, m.in. w Instytucie Obróbki Plastycznej w Poznaniu. Konsultant w wielu kuźniach i hutach oraz innych zakładach przetwórczych, w których podstawowym procesem wytwarzania było kucie lub tłoczenie. Ceniony ekspert, wykonał kilkadziesiąt ekspertyz dla przemysłu przetwórczego, opracował wraz z zespołem współpracowników kilkadziesiąt wdrożonych prac naukowo-badawczych. Współpracował z ośrodkami naukowym w Ostrawie, Koszycach, Miszkolcu, Moskwie i Petersburgu.
Jako pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej był również zaangażowany w prace organizacyjne. Był przez wiele lat kierownikiem studium doktoranckiego, studiów podyplomowych i opiekunem koła naukowego.
Jego pogrzeb odbył się 6 stycznia 2005 w Jaśle. Żył 94 lata.
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jan Sińczak, Profesor Piotr Wasiunyk – wspomnienie, w: Biuletyn AGH nr 140 marzec 2005 r. s. 15.
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3 (redaktorzy Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna), Warszawa 1993, s. 773–774
Linki zewnętrzne edytuj
- Prof. zw. dr hab. Piotr Wasiunyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2010-05-08].