Pirat (szybowiec amatorski)

Polski szybowiec amatorski

Piratpolski szybowiec amatorski zbudowany w dwudziestoleciu międzywojennym.

Pirat
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Konstruktor

Konrad Kućfir

Typ

szybowiec

Konstrukcja

drewniana

Załoga

1

Historia
Data oblotu

3 czerwca 1923

Liczba egz.

1

Liczba wypadków
 • w tym katastrof

2
1

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

11 m

Wydłużenie

7,3

Długość

6,2 m

Wysokość

2 m

Powierzchnia nośna

16,5 m²

Masa
Własna

150 kg

Użyteczna

70 kg

Startowa

220 kg

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska

Historia edytuj

Konrad Kućfir[a] z Będzina zbudował w Suchedniowskiej Fabryce Odlewów w Kielcach szybowiec własnej konstrukcji. Szybowiec otrzymał nazwę „Pirat”, nazywany był też „Suchedniówką”. 3 czerwca 1923 roku konstruktor dokonał oblotu szybowca w Mąchocicach Górnych w Górach Świętokrzyskich. Lot zakończył się nieznacznym uszkodzeniem podwozia podczas lądowania. Konstrukcja została zgłoszona do udział w I Konkursie Ślizgowców w Białce Tatrzańskiej.

Podczas konkursu szybowiec był pilotowany przez konstruktora. 8 września 1923 roku, podczas pierwszego lotu trwającego 9 sekund, uległ rozbiciu przy lądowaniu. Nie został odbudowany.

Konstrukcja edytuj

Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej, w układzie górnopłatu typu parasol. Kadłub o przekroju prostokątnym, kryty płótnem. Kabina pilota otwarta. Płat o obrysie prostokątnym, dwudźwigarowy, kryty płótnem, wyposażony w lotki. Zamocowany do kadłuba ażurowanymi płytami z stalowej blachy, podparty zastrzałami i usztywniony linkowymi naciągami. Usterzenie krzyżowe, ze statecznikami i sterami krytymi płótnem. Podwozie trójpunktowe z płozą ogonową. Podwozie główne dwukołowe, osadzone na wspólnej osi, golenie wykonane z rur stalowych.

Malowanie edytuj

Szybowiec pozostawiono w kolorze naturalnego cellonowanego płótna, jedynie na przodzie kadłuba był umieszczony czarny napis „Pirat”.

Uwagi edytuj

  1. Zdzisław Gryglicki w artykule z 1955 r. w Skrzydlatej Polsce podaje inną wersję nazwiska konstruktora – Kucefir

Bibliografia edytuj