Plantacja

miejsce uprawy roślin jednego gatunku

Plantacja (z łac. plantatio od łac. plantare – sadzić) – duży teren przeznaczony pod uprawę jednej rośliny (monokultura).

Plantacja truskawek we Francji.

Plantacje występują głównie w krajach gorących stref klimatycznych[1].

Na plantacjach uprawia się głównie:

W strefie klimatu umiarkowanego określenie stosuje się także w odniesieniu do roślin jagodowych takich jak:

Termin plantacja może być używany do upraw leśnych, na przykład:


Przypisy edytuj

  1. Plantacją w rozumieniu art. 1 konwencji MOP nr 110 jest każde rolne przedsiębiorstwo regularnie zatrudniające pracowników najemnych, które znajduje się w regionach tropikalnych lub subtropikalnych, którego głównym przedmiotem działalności są uprawy lub produkcja dla celów handlowych herbaty, kawy, trzciny cukrowej, gumy, bananów, kakao, kokosów, orzeszków ziemnych, bawełny, tytoniu, włókien, owoców cytrusowych, oleju palmowego, chinowca lub ananasa; nie obejmuje to produkcji na potrzeby rodzinne lub gospodarstw produkujących na małą skalę w celu sprzedaży lokalnej, niezatrudniających regularnie pracowników najemnych. Państwo - strona Konwencji w porozumieniu z najbardziej reprezentatywnymi organizacjami pracodawców i pracowników może rozszerzyć pojęcie plantacji w razie produkcji ryżu, cykorii, kardamonu, geranium i złocienia lub jakiejkolwiek innej uprawy. Convention concerning Conditions of Employment of Plantation Workers Protokół z 1982 dozwala w porozumieniu z tymi organizacjami wyłączyć z zastosowania Konwencji gospodarstwa, których obszar nie przekracza 12,5 akrów (5 hektarów) i które zatrudniają nie więcej niż 10 pracowników w dowolnym momencie w ciągu roku kalendarzowego. Protocol of 1982 to the Plantations Convention