Gacek bałkański
Gacek bałkański[4] (Plecotus kolombatovici) – gatunek ssaka z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
| Plecotus kolombatovici[1] | |||
| Dulic, 1980[2] | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
gacek bałkański | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Taksonomia edytuj
Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisała w 1980 roku jugosłowiańska zoolożka Beatrica Ðulić jako podgatunek Plecotus austriacus i nadając mu nazwę Plecotus austriacus kolombatovici[2]. Holotyp pochodził z obszaru 2,5 km od wsi Žrnovo, na wysokości 176 m n.p.m., na wyspie Korčula, w Chorwacji[5].
Wcześniej uważany za podgatunek P. austriacus, ale podniesiony do rangi pełnego gatunku na podstawie różnic genetycznych i morfologicznych[6][7]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy[7].
Etymologia edytuj
- Plecotus: gr. πλεκω plekō „owijać, skręcać”; ους ous, ωτος ōtos „ucho”[8].
- kolombatovici: prof. Juraj Kolombatović (1843–1908), chorwacki przyrodnik i ichtiolog[9].
Zasięg występowania edytuj
Gacek bałkański występuje w południowej części Półwyspu Bałkańskiego wzdłuż wybrzeża Morza Adriatyckiego, w Grecji, południowej Turcji, północno-zachodniej Syrii i Libanie; obecny także na niektórych wyspach śródziemnomorskich (Pantelleria (wstępnie), Kreta, Rodos i Cypr); prawdopodobnie zamieszkuje Izrael, Palestynę i Jordanię[7].
Morfologia edytuj
Długość ciała (bez ogona) 42–54 mm, długość ogona 42–48 mm, długość ucha 29–35 mm, długość przedramienia 36–39 mm; masa ciała około 7 g[10]. Samce mają krótsze przedramię (poniżej 38 mm) niż samice (do 39 mm)[10].
Przypisy edytuj
- ↑ Plecotus kolombatovici, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b B. Dulic, Morphological characteristics and distribution of Plecotus auritus and Plecotus austriacus in some regions of Yugoslavia, [w:] D.E. Wilson & A.L. Gardner (redaktorzy), Proceedings, Fifth International Bat Research Conference, Lubbock: Texas Tech Press, 1980, s. 159, ISBN 978-0-89672-083-1 (ang.).
- ↑ A.M. Hutson i inni, Plecotus kolombatovici, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 2022-1 [dostęp 2022-08-04] (ang.).
- ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 122. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Plecotus kolombatovici. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-08-04].
- ↑ A. Kiefer & M. Veith. A new species of long-eared bat from Europe. „Myotis”. 39, s. 5–16, 2001. (ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 244. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 546, 1904. (ang.).
- ↑ B. Beolens, M. Watkins & M. Grayson: The Eponym Dictionary of Mammals. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2009, s. 227. ISBN 978-0-8018-9304-9. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 866. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).