Polecenia systemu operacyjnego CP/J

Polecenia systemu operacyjnego CP/J umożliwiały zlecanie przez użytkownika systemowi operacyjnemu wykonanie określonej funkcji systemu operacyjnego. Praca odbywała się w konsoli tekstowej. Polecenia wprowadzane były więc z klawiatury. Mogły również zostać zapisane w pliku i wykonywane w sposób wsadowy. Nomenklatura stosowana, w odniesieniu do poleceń systemu CP/J, przez autorów w literaturze przedmiotu, posługuje się także określeniem zlecenie.

Rodzaje zleceń systemu CP/J edytuj

Ponieważ system CP/J, jest systemem zgodnym z systemem CP/M 2.2, większość poleceń tego systemu ma postać zgodną z dyrektywami systemu CP/M 2.2. Ponadto system oferuje pewne dodatkowe polecenia narzędziowe. Istotnym rozszerzeniem systemu CP/J w stosunku do CP/M jest sieć JUNET, co wiąże się także z osobną kategorią zleceń związanych z obsługą i pracą w tej sieci.

Polecenia podstawowe edytuj

Polecenia podstawowe systemu CP/J, to zlecenia systemowe, które mogą być wykonywane zarówno na mikrokomputerach:

  • pracujących autonomicznie,
  • pracujących w sieci Junet:
    • zarówno komputery wyposażone w stacje dyskietek,
    • jak i komputery bez własnych stacji dysków.

Do tej grupy poleceń zalicza się zarówno polecenia rezydentne jak i niektóre polecenia nierezydentne.

Polecenia rezydentne edytuj

Polecenia rezydentne, to dyrektywy zlecające wykonanie najczęściej stosowanych operacji podstawowych. Wykonywane są szybciej niż pozostałe dyrektywy, gdyż programy ich obsługi zawarte są w module CCP systemu, wczytywanym do pamięci operacyjnej po uruchomieniu systemu komputerowego w trakcie ładowania systemu.

Polecenia rezydentne systemu CP/J:

  • ^C – ponowne zainicjowanie systemu
  • X: – zmiana bieżącego napędu dyskietek
  • ERA – kasowanie pliku
  • DIR – wyświetlenie informacji o katalogu i plikach
  • REN – zmiana nazwy pliku
  • SAVE – przepisanie fragmentu pamięci operacyjnej do pliku
  • TYPE – wyprowadzenie pliku na konsolę.

Polecenia nierezydentne edytuj

Polecenia nierezydentne, to dyrektywy systemowe, których wykonanie jest realizowane przez dostarczony wraz z systemem program, zawarty w odrębnym pliku.

Polecenia nierezydentne systemu CP/J:

  • COLOR – zmiana kolorów ekranu
  • DUMP – wyprowadzenie pliku na konsolę w postaci szesnastkowej
  • LOAD – ładownie programu w zapisie szesnastkowym i utworzenie programu wykonywalnego
  • LOCAL – zlecenie nadania atrybutów plików
  • MODE – zmiana trybu pracy ekranu
  • PIP – program obsługi plików
  • PUBLIC – zlecenie nadania atrybutów plików
  • SPBAS – przejście do trybu pracy Spectrum (interpreter języka Basic)
  • STAT – informacje o plikach i katalogach oraz informacja lub zmiana powiązań urządzeń fizycznych z urządzeniami logicznymi
  • SUBMIT – obsługa przetwarzania wsadowego
  • UDIR – wyświetlenie informacji o plikach
  • USER – ustalenie numeru użytkownika i przełączanie pomiędzy użytkownikami
  • XDIR – wyświetlenie informacji o plikach.

Polecenia obsługi dysków edytuj

Jest to grupa poleceń nierezydentnych, które mogą być wykonywane tylko na komputerach wyposażonych w stacje dysków. Nie ma natomiast możliwości wydania zlecenia wykonania danej czynności za pośrednictwem sieci.

Polecenia obsługi dysków systemu CP/J:

  • CHKDSK – sprawdzenie dyskietki
  • DISKCOPY – kopiowanie dyskietek
  • FORMAT – formatowanie dyskietki
  • SYSGEN – umieszczenie systemu na nowej dyskietce.

Polecenia sieci Junet edytuj

W odróżnieniu ww. poleceń systemu CP/J, które są także dostępne albo w systemie CP/M, albo jego konkretnej implementacji (dystrybucji), polecenia sieci Junet są specyficzne dla systemu CP/J. Związane są z obsługą sieci. Obejmują następujące zlecenia:

  • INSTAL – instalowanie sieciowe systemu CP/J
  • JUNET – rozsyłanie systemu
  • MESS – przesłanie komunikatu tekstowego
  • PRINT – drukowanie sieciowe.

Inne informacje edytuj

Choć polecenia systemu CP/J są identyfikowane za pomocą słów pochodzących z języka angielskiego, to sama konwersacja z użytkownikiem, w tym przede wszystkim wyświetlanie przez te polecenia komunikatów, odbywa się w języku polskim. Uwzględniane są przy tym polskie znaki diakrytyczne, przy czym ich kodowanie zrealizowane zostało w specjalnym standardzie opracowanym dla komputera Elwro 800 Junior.

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj