Polonez Warszawapolski klub sportowy z siedzibą w Warszawie, założony w 1954 roku przy Fabryce Samochodów Osobowych.

Polonez Warszawa
Ilustracja
Odznaka przedstawiająca znak klubowy
Pełna nazwa

Międzyzakładowy Klub Sportowy Polonez Warszawa

Przydomek

Efesowcy[1]
Polonezowcy

Barwy

         
żółto-niebieskie

Data założenia

1954[2]

Data rozwiązania

1994

Liga

nieaktualne

Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Adres

ul. Łabiszyńska 20
03-397 Warszawa

Stadion

Stadion Poloneza Warszawa
(pojemność: 1062)

Właściciel

FSO (do 1994 roku)[3]

Prezes

nieaktualne

Trener

nieaktualne

Stroje
domowe

Historia edytuj

 
Jeden z wariantów znaku klubowego
 
Jeden z wariantów znaku klubowego

Klub powstał w 1954 roku w wyniku włączenia kół sportowych FSO do zrzeszenia sportowego „Stal” i działał jako klub zakładowy Fabryki Samochodów Osobowych[4]. W 1972 roku drużyna przyjęła nazwę Stal-FSO Warszawa, pojawiły się też nowe sekcje sportowe, takie jak judo czy kolarstwo. W sezonie 1975/1976 zespół po raz pierwszy zagrał w centralnych rozgrywkach Pucharu Polski, gdzie odpadł po I rundzie (1/32 finału). W sezonie 1978/1979 Efesowcy wygrali rozgrywki grupy drugiej III ligi i awansowali na zaplecze ekstraklasy[1], doszli również do 1/16 finału Pucharu Polski, gdzie przegrali u siebie z Ruchem Chorzów 1:3. W 1979 roku przyjęto nazwę Międzyzakładowy Klub Sportowy Polonez Warszawa – od modelu samochodu FSO Polonez[4]. W sezonie 1979/1980 zespół występował w grupie wschodniej II ligi, na inaugurację rozgrywek rozegrano mecz ze Starem Starachowice, padł remis 1:1, a mecz przyciągnął 3000 widzów[5]. Frekwencja w II lidze wynosiła od 1000 do 4000 (derby z Ursusem Warszawa) widzów[5]. Polonezowcy po zdobyciu 26 punktów zajęli 13. miejsce, co spowodowało spadek do III ligi[1]. W 1983, 1986 i 1987 roku Polonez zdobył Puchar Polski na szczeblu Warszawskiego OZPN[6]. W latach 80. XX wieku klub wystąpił pięciokrotnie w centralnych rozgrywkach Pucharu Polski, jednak odpadał po I rundzie w sezonie 1981/1982 i 1986/1987, po II rundzie w sezonie 1980/1981 i 1987/1988, a w sezonie 1983/1984 drużyna po raz drugi w historii doszła do 1/16 finału, eliminując po drodze m.in. Polonię Warszawa, gdzie przegrała na własnym boisku z Górnikiem Zabrze 1:2[7]. Ostatni raz w rozgrywkach centralnych Polonez zagrał w sezonie 1987/1988 III ligi, gdzie zajął 12. miejsce i spadł do IV ligi. Na przełomie 1993 i 1994 roku FSO zaprzestała sponsorowania zespołu, w wyniku czego został on rozwiązany[3].

Do 1990 roku w drużynie występował Wojciech Kowalczyk – reprezentant Polski w piłce nożnej, który w 1992 roku zdobył z kadrą narodową srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie[8].

W marcu 2007 roku zostało założone Stowarzyszenie Piłkarskie Polonez Warszawa, nawiązujące nazwą do MZKS Polonez i występujące na stadionie przy Łabiszyńskiej, prowadzące tylko piłkarskie grupy młodzieżowe[9].

Historyczne nazwy edytuj

  • 1954 – Klub Sportowy „Stal” Warszawa[4]
  • 1972 – Klub Sportowy „Stal-FSO” Warszawa
  • 1979 – Międzyzakładowy Klub Sportowy „Polonez” Warszawa

Sukcesy edytuj

13. miejsce w II lidze: 1979/1980[10]

  • Puchar Polski:
    • 1/16 finału: 1978/1979, 1983/1984
  • Puchar Polski okręgowy:
    • OZPN Warszawa: 1982/1983, 1985/1986, 1986/1987

Stadion edytuj

Osobny artykuł: Stadion Poloneza Warszawa.

Polonez rozgrywał mecze na stadionie przy ulicy Łabiszyńskiej, na warszawskim Targówku. Dane techniczne obiektu:[11]

  • pojemność: 1062 miejsa siedzące
  • oświetlenie: 300 lux
  • wymiary boiska: 105 m x 68 m
  • najwyższa frekwencja: 4000[5]

Zespół rozgrywał również swoje spotkania na stadionie przy ulicy Blokowej, który posiada trybuny na 400 miejsc i oświetlenie składające się z sześciu masztów[12]. Na tym obiekcie w sezonie 1983/1984 Polonez rozegrał mecz w 1/16 finału Pucharu Polski z Górnikiem Zabrze, który obejrzało 3000 widzów[13].

Występy w II lidze edytuj

Sezon Rozgrywki ligowe Puchar Polski (rozgrywki centralne)
Nazwa ligi Miejsce M Z R P +/− Pkt Uwagi
1979/1980 II liga, grupa wschodnia 13 30 9 8 13 40:51 26
Źródła[10]

Inne sekcje edytuj

Sekcja żeglarska edytuj

Sekcja żeglarska w formie niezależnego Żeglarskiego Klubu Sportowego Polonez jest jedyną sekcją działającą w klubie nieprzerwanie[4].

Badminton edytuj

Badmintonistami klubu byli m.in.: Jacek Hankiewicz, Robert Mateusiak, Beata Syta i Dariusz Zięba[14].

Siatkówka edytuj

Zespoły siatkówki męskiej i kobiet występowały pod nazwą Stal FSO Warszawa. W klubie występowały m.in.: Anna Balicka i Izabela Szczypiórkowska. Trenerem zespołu był m.in. Andrzej Warych[15].

Przypisy edytuj

  1. a b c kspolonez.pl: Wspomnienia sekcji piłki nożnej. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  2. 90minut.pl: Polonez Warszawa. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  3. a b O firmie, „osirtargowek.waw.pl” [dostęp 2022-09-02].
  4. a b c d kspolonez.pl: Historia. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  5. a b c polska-pilka.pl: Polonez Warszawa w II lidze. polska-pilka.pl. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  6. mogiel.net: Cup Winners'List. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  7. mogiel.net: Poland Cup 84. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  8. 90minut.pl: Wojciech Kowalczyk. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  9. sp-polonez.pl: SP Polonez Warszawa. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  10. a b Polonez Warszawa -sezon po sezonie, „hppn.pl” [dostęp 2023-04-05].
  11. Boisko piłkarskie Łabiszyńska, „OSiR Targówek” [dostęp 2023-04-05].
  12. Boisko piłkarskie Blokowa. osirtargowek.waw.pl. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  13. Przegląd Sportowy, 1984, Władysław Morytko
  14. kspolonez.pl: Wyniki sportowe. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
  15. kspolonez.pl: Rok 1993. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj