Polonez Warszawa
Polonez Warszawa – polski klub sportowy z siedzibą w Warszawie, założony w 1954 roku przy Fabryce Samochodów Osobowych.
 Odznaka przedstawiająca znak klubowy | ||
| Pełna nazwa |
Międzyzakładowy Klub Sportowy Polonez Warszawa | |
|---|---|---|
| Przydomek |
Efesowcy[1] | |
| Barwy |
| |
| Data założenia |
1954[2] | |
| Data rozwiązania |
1994 | |
| Liga |
nieaktualne | |
| Państwo | ||
| Województwo | ||
| Adres |
ul. Łabiszyńska 20 | |
| Stadion |
Stadion Poloneza Warszawa | |
| Właściciel | ||
| Prezes |
nieaktualne | |
| Trener |
nieaktualne | |
| ||
Historia
edytuj
Klub powstał w 1954 roku w wyniku włączenia kół sportowych FSO do zrzeszenia sportowego „Stal” i działał jako klub zakładowy Fabryki Samochodów Osobowych[4]. W 1972 roku drużyna przyjęła nazwę Stal-FSO Warszawa, pojawiły się też nowe sekcje sportowe, takie jak judo czy kolarstwo. W sezonie 1975/1976 zespół po raz pierwszy zagrał w centralnych rozgrywkach Pucharu Polski, gdzie odpadł po I rundzie (1/32 finału). W sezonie 1978/1979 Efesowcy wygrali rozgrywki grupy drugiej III ligi i awansowali na zaplecze ekstraklasy[1], doszli również do 1/16 finału Pucharu Polski, gdzie przegrali u siebie z Ruchem Chorzów 1:3. W 1979 roku przyjęto nazwę Międzyzakładowy Klub Sportowy Polonez Warszawa – od modelu samochodu FSO Polonez[4]. W sezonie 1979/1980 zespół występował w grupie wschodniej II ligi, na inaugurację rozgrywek rozegrano mecz ze Starem Starachowice, padł remis 1:1, a mecz przyciągnął 3000 widzów[5]. Frekwencja w II lidze wynosiła od 1000 do 4000 (derby z Ursusem Warszawa) widzów[5]. Polonezowcy po zdobyciu 26 punktów zajęli 13. miejsce, co spowodowało spadek do III ligi[1]. W 1983, 1986 i 1987 roku Polonez zdobył Puchar Polski na szczeblu Warszawskiego OZPN[6]. W latach 80. XX wieku klub wystąpił pięciokrotnie w centralnych rozgrywkach Pucharu Polski, jednak odpadał po I rundzie w sezonie 1981/1982 i 1986/1987, po II rundzie w sezonie 1980/1981 i 1987/1988, a w sezonie 1983/1984 drużyna po raz drugi w historii doszła do 1/16 finału, eliminując po drodze m.in. Polonię Warszawa, gdzie przegrała na własnym boisku z Górnikiem Zabrze 1:2[7]. Ostatni raz w rozgrywkach centralnych Polonez zagrał w sezonie 1987/1988 III ligi, gdzie zajął 12. miejsce i spadł do IV ligi. Na przełomie 1993 i 1994 roku FSO zaprzestała sponsorowania zespołu, w wyniku czego został on rozwiązany[3].
Do 1990 roku w drużynie występował Wojciech Kowalczyk – reprezentant Polski w piłce nożnej, który w 1992 roku zdobył z kadrą narodową srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Barcelonie[8].
W marcu 2007 roku zostało założone Stowarzyszenie Piłkarskie Polonez Warszawa, nawiązujące nazwą do MZKS Polonez i występujące na stadionie przy Łabiszyńskiej, prowadzące tylko piłkarskie grupy młodzieżowe[9].
Historyczne nazwy
edytuj- 1954 – Klub Sportowy „Stal” Warszawa[4]
- 1972 – Klub Sportowy „Stal-FSO” Warszawa
- 1979 – Międzyzakładowy Klub Sportowy „Polonez” Warszawa
Sukcesy
edytuj13. miejsce w II lidze: 1979/1980[10]
- Puchar Polski:
- 1/16 finału: 1978/1979, 1983/1984
- Puchar Polski okręgowy:
- OZPN Warszawa: 1982/1983, 1985/1986, 1986/1987
Stadion
edytujPolonez rozgrywał mecze na stadionie przy ulicy Łabiszyńskiej, na warszawskim Targówku. Dane techniczne obiektu:[11]
- pojemność: 1062 miejsca siedzące
- oświetlenie: 300 lux
- wymiary boiska: 105 m x 68 m
- najwyższa frekwencja: 4000[5]
Zespół rozgrywał również swoje spotkania na stadionie przy ulicy Blokowej, który posiada trybuny na 400 miejsc i oświetlenie składające się z sześciu masztów[12]. Na tym obiekcie w sezonie 1983/1984 Polonez rozegrał mecz w 1/16 finału Pucharu Polski z Górnikiem Zabrze, który obejrzało 3000 widzów[13].
Występy w II lidze
edytuj| Sezon | Rozgrywki ligowe | Puchar Polski (rozgrywki centralne) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwa ligi | Miejsce | M | Z | R | P | +/− | Pkt | Uwagi | |||
| 1979/1980 | II liga, grupa wschodnia | 13 | 30 | 9 | 8 | 13 | 40:51 | 26 | – | – | |
| Źródła[10] | |||||||||||
Inne sekcje
edytujSekcja żeglarska
edytujSekcja żeglarska w formie niezależnego Żeglarskiego Klubu Sportowego Polonez jest jedyną sekcją działającą w klubie nieprzerwanie[4].
Badminton
edytujBadmintonistami klubu byli m.in.: Jacek Hankiewicz, Robert Mateusiak, Beata Syta i Dariusz Zięba[14].
Siatkówka
edytujZespoły siatkówki męskiej i kobiet występowały pod nazwą Stal FSO Warszawa. W klubie występowały m.in.: Anna Balicka i Izabela Szczypiórkowska. Trenerem zespołu był m.in. Andrzej Warych[15].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c kspolonez.pl: Wspomnienia sekcji piłki nożnej. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ 90minut.pl: Polonez Warszawa. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ a b O firmie, „osirtargowek.waw.pl” [dostęp 2022-09-02].
- ↑ a b c d kspolonez.pl: Historia. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ a b c polska-pilka.pl: Polonez Warszawa w II lidze. polska-pilka.pl. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ mogiel.net: Cup Winners'List. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ mogiel.net: Poland Cup 84. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ 90minut.pl: Wojciech Kowalczyk. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ sp-polonez.pl: SP Polonez Warszawa. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ a b Polonez Warszawa -sezon po sezonie, „hppn.pl” [dostęp 2023-04-05].
- ↑ Boisko piłkarskie Łabiszyńska, „OSiR Targówek” [dostęp 2023-04-05].
- ↑ Boisko piłkarskie Blokowa. osirtargowek.waw.pl. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ Przegląd Sportowy, 1984, Władysław Morytko
- ↑ kspolonez.pl: Wyniki sportowe. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).
- ↑ kspolonez.pl: Rok 1993. [dostęp 2023-04-05]. (pol.).