Powłocznica świerkowa
Powłocznica świerkowa (Peniophora pithya (Pers.) J. Erikss.) – gatunek grzybów z rodziny powłocznicowatych (Peniophoraceae)[1].
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
powłocznica świerkowa |
Nazwa systematyczna | |
Peniophora pithya (Pers.) J. Erikss. Symb. bot. upsal. 10(no. 5): 45 (1950) |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Peniophora, Peniophoraceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1822 r. Christiaan Hendrik Persoon nadając mu nazwę Thelephora pithya. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1958 r. Jacques Boidin[1].
- Corticium plumbeum Fr. 1874
- Kneiffia plumbea (Fr.) Bres. 1903
- Peniophora plumbea (Fr.) Bourdot & Galzin 1928
- Terana plumbea (Fr.) Kuntze 1891
- Thelephora pithya Pers. 1822[2].
Polską nazwę zaproponował Władysław Wojewoda w 2000 r.[3]
Morfologia edytuj
O średnicy do 15 (25) cm, rozpostarty, z wiekiem o odstającym brzegu. Powierzchnia woskowata, liliowa, różowoszara, szaroniebieska, oprószona. Miąższ szary. Zapach przyjemny, brak wyraźnego smaku. Zarodniki w masie białe, o wymiarach 9–12 × 2,3–3,8 µm, w kształcie banana[4].
- Gatunki podobne
Rozróżnienie go od niektórych innych gatunków powłocznic możliwe jest tylko badaniami mikroskopowymi[4].
Występowanie edytuj
Powłocznica świerkowa występuje w Ameryce Północnej i Południowej, Europie i Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie[5]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył tylko trzy stanowiska, w tym jedno dawne[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma kategorię E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[6].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Występuje w lasach i zaroślach[3], głównie na drewnie iglastym[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b c Nadelholz-Zystidenrindenpilz [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ Miejsca występowania Peniophora pithya na świecie (mapa) [online] [dostęp 2022-04-18] .
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5 .