Prawosławie w Korei
Prawosławie w Korei jest obecne od początku XX wieku, gdy działalność w tym kraju rozpoczęli rosyjscy misjonarze. Od 1975 regularne działania misyjne na terytorium Korei Południowej prowadzi Patriarchat Konstantynopolitański, a od 1994 również Rosyjski Kościół Prawosławny poza granicami Rosji. W Korei Północnej od 2003 działa parafia w jurysdykcji Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 2019 r. powstała eparchia koreańska Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, obejmująca swoim zasięgiem terytoria obydwu państw koreańskich.
Rosyjska misja
edytujPierwsze nabożeństwa prawosławne w Korei zaczęły być odprawiane w kaplicy w konsulacie rosyjskim w Seulu po rozpoczęciu działalności przez rosyjską misję prawosławną w Korei. Cerkiew ta była jednak dostępna jedynie dla Rosjan i w związku z tym realna działalność misyjna nie była w rzeczywistości prowadzona. Większe nakłady pieniężne zostały przeznaczone na misję w Korei dopiero po wojnie rosyjsko-japońskiej. W tym okresie misjonarze zorganizowali trzy kaplice oraz pięć punktów misyjnych bez własnych cerkwi, w 1910 powstała wolno stojąca cerkiew św. Mikołaja w Seulu.
Działalność misji uległa zahamowaniu po 1910, kiedy Korea została anektowana do Cesarstwa Japonii, a w całym kraju miała miejsce fala ataków na chrześcijan. Mimo wyświęcenia w 1912 pierwszego konwertyty koreańskiego na diakona, misja nie zdołała już zdobyć silnej pozycji w społeczeństwie – o wiele większe sukcesy odnosiły misje katolicka i protestancka. Po rewolucji październikowej misja w Korei nie otrzymywała już żadnego wsparcia finansowego ze strony władz Rosji, które to subwencje stanowiły dotąd podstawę jej działania. W związku z tym w 1921 Rosyjski Kościół Prawosławny ogłosił zakończenie pracy misyjnej w Korei.
Po 1945
edytujParafia św. Mikołaja w Seulu, do której należeli zarówno nieliczni Rosjanie, jak i Koreańczycy, zdołała przetrwać jako jedyna prawosławna parafia w Korei. Jej cerkiew przetrwała II wojnę światową, została zdewastowana dopiero w czasie wojny koreańskiej. Świątynię odbudowano w stylu greckim z inicjatywy greckich, prawosławnych żołnierzy sił ONZ, które stacjonowały w Seulu razem ze swoim kapelanem, ks. Andreasem Halkiopoulosem. On również doprowadził do przyjęcia parafii w jurysdykcję Patriarchatu Konstantynopolitańskiego.
Prawosławie w Korei Południowej
edytujMisja Patriarchatu Konstantynopolitańskiego
edytujW 1975 patriarcha konstantynopolitański Atenagoras pobłogosławił rozpoczęcie misji Patriarchatu Ekumenicznego na Dalekim Wschodzie, na czele której stanął hieromnich Sotirios (Trambas). Doprowadził on do erygowania pięciu nowych parafii z wolno stojącymi cerkwiami (parafia Zaśnięcia Matki Bożej w Chonju, parafia św. Pawła w Inchon, parafia św. Andrzeja w Yanggu, parafia Zwiastowania w Pusan oraz parafia św. Michała Archanioła w Taegu). W Korei powstał również pierwszy klasztor – żeński monaster Przemienienia Pańskiego w Kapyong. Przy cerkwi w Seulu, podniesionej do rangi soboru, powstało seminarium duchowne oraz centrum diecezjalne z biblioteką i muzeum. Hieromnich Sotirios został w 1993 biskupem Zela. W 2004 utworzono metropolię Korei[1].
W administraturze prowadzone są prace nad przekładem na język koreański tekstów liturgicznych oraz literatury prawosławnej. Jest on głównym językiem liturgicznym w parafiach w Korei, obok greckiego, rosyjskiego i angielskiego. Duchowni pracujący w Korei są narodowości greckiej oraz koreańskiej. Liczbę wiernych szacuje się na kilka tysięcy.
Misja Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji
edytujOd 1994 w Korei Południowej działa Koreańska Prawosławna Misja Duchowna, podlegająca eparchii Sydney, Australii i Nowej Zelandii Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji. Siedziba misji mieści się w Samcheok[2].
Rosyjski Kościół Prawosławny
edytujOd 2019 r. na terytorium Korei Południowej (oraz Korei Północnej) działa eparchia koreańska (z siedzibą w Seulu[3]), wchodząca w skład Patriarszego Egzarchatu w Azji Południowo-Wschodniej[4].
Prawosławie w Korei Północnej
edytujW 2003 w Pjongjangu utworzono parafię Trójcy Przenajświętszej, która wchodziła w skład eparchii władywostockiej[5] Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Parafia posiada własną wolnostojącą cerkiew, poświęconą 13 sierpnia 2006 przez metropolitę smoleńskiego i kaliningradzkiego Cyryla[6]. Do parafii należało w 2013 r. około 60 wiernych, zarówno Rosjan, jak i Koreańczyków[5]. W związku z reorganizacją struktur Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego w Azji Południowo-Wschodniej oraz Korei, parafia weszła 26 lutego 2019 r. w skład nowo utworzonej eparchii koreańskiej[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Historia prawosławia w Korei na stronie metropolii. orthodox.or.kr. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-26)]. ang.
- ↑ Strona Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego – Koreańska prawosławna misja duchowna (ros.)
- ↑ Корейская епархия. patriarchia.ru. [dostęp 2020-09-02]. (ros.).
- ↑ a b Образованы епархии в составе Патриаршего экзархата в Юго-Восточной Азии. patriarchia.ru, 26 lutego 2019. [dostęp 2019-02-27]. (ros.).
- ↑ a b Dominika Kovačević: Biskupia Liturgia w Korei Północnej. cerkiew.pl, 24 października 2013. [dostęp 2019-04-07].
- ↑ Пятнадцатилетие освящения храма Живоначальной Троицы в Пхеньяне отметили в столице КНДР. patriarchia.ru, 14 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-14]. (ros.).
Bibliografia
edytuj- J. Charkiewicz, Prawosławie w Korei, Przegląd Prawosławny, nr 5(155), ss.16–17
- P. Paszkiewicz, W służbie Imperium Rosyjskiego 1721–1917. Funkcje i treści ideowe rosyjskiej architektury sakralnej na zachodnich rubieżach Cesarstwa i poza jego granicami, Warszawa 1999, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, ISBN 83-85938-13-3