Proszkowo (Białoruś)

agromiasteczko na Białorusi

Proszkowo (błr. Прошкава, Proszkawa; ros. Прошково, Proszkowo) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim. Wchodzi w skład sielsowietu Ziabki.

Proszkowo
Прошкава
Ilustracja
Kościół św. Jana Ewangelisty i św. Antoniego z Padwy w Proszkowie
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Ziabki

Populacja (2009)
• liczba ludności


371[1]

Nr kierunkowy

+375 2156

Kod pocztowy

211815

Tablice rejestracyjne

2

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Proszkowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Proszkowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, w prawym górnym rogu znajduje się punkt z opisem „Proszkowo”
Ziemia55°14′02″N 28°03′43″E/55,233889 28,061944

Wieś szlachecka położona była w końcu XVIII wieku w województwie połockim[2].

Położenie edytuj

Proszkowo leży 7 km na południowy zachód od siedziby sielsowietu Ziabki i 25 km na północny wschód od siedziby rejonu Głębokiego. Na pocz. XXI wieku do miejscowości włączono wieś Boryskowicze. Na północ od Proszkowa biegnie droga R45 na odcinku Połock–Głębokie. Na południe biegnie linia kolejowa Połock–Mołodeczno.

Historia edytuj

W 1870 roku wieś leżała w wołości Prozoroki, w powiecie dziśnieńskim guberni wileńskiej. Wchodziła w skład majątku Boryskowicze należącego do Doboszyńskich. Wieś Proszkowo została opisana w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego[3]. Z opisu wynika, że w 1888 roku w 17 domach mieszkało 125 mieszkańców.

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Prozoroki, od 1929 roku w gminie Plisa.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 132 osoby, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 131 mieszkańców zadeklarowało polską a 1 litewską przynależność narodową. Było tu 17 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 28 domach zamieszkiwało 176 osób[5].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Bobrowszczyźnie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Prozorokach[6].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941–1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Parafia rzymskokatolicka edytuj

Wieś jest siedzibą parafii św. Antoniego z Padwy, w dekanacie głębockim diecezji witebskiej[7].

Zabytki edytuj

Uwagi edytuj

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy edytuj

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 82.
  3. Proszkowo, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 64.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 69.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 23.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1375.
  7. Catholic.by – Прошкава – парафія Св. Яна, евангеліста, i св. Антонія Падуанскага [online], catholic.by [dostęp 2016-04-03].

Bibliografia edytuj