Prowincja św. Bonawentury Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech

Prowincja św. Bonawentury Zakonu Braci Mniejszych we Włoszech (wł. Provincia di San Bonaventura dei Frati Minori) − jedna z prowincji franciszkańskich z siedzibą prowincjała w Rzymie.

Prowincja św. Bonawentury
Zakonu Braci Mniejszych
we Włoszech
Provincia di San Bonaventura dei Frati Minori
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Siedziba

00186 Rzym
Scala dell’Arce Capitolina, 12

Data powołania

2017

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

zakon

Zakon Braci Mniejszych

Prowincjał

Luciano De Giusti OFM

Dane statystyczne (2017)
Liczba osób zakonnych

150

Liczba klasztorów

20

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kuria ProwincjalnaFranciszkanów”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kuria ProwincjalnaFranciszkanów”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kuria ProwincjalnaFranciszkanów”
Ziemia41°53′37,71″N 12°29′01,29″E/41,893808 12,483692
Strona internetowa

Historia edytuj

Odpowiadając na wynikające ze zmniejszania się liczby powołań do Zakonu Franciszkańskiego potrzeby generał wraz z zarządem podjęli decyzję o połączeniu prowincji rzymskiej i abruzyjskiej w jedną. Unifikację poprzedziła wizytacja generalna przeprowadzona w obu prowincjach przez o. Danila Tremoladę z prowincji asyskiej. Nową prowincję ustanowił generał Michael A. Perry w Greccio 9 maja 2017 roku. W momencie erekcji przestali pełnić swoje urzędy dotychczasowi ministrowie prowincjalni. Patronem nowej jednostki administracyjnej franciszkanów z siedzibą prowincjała w Rzymie wybrano św. Bonawenturę z Bagnoregio. Generał Perry mianował pierwszy zarząd: Luigi Recchia (prowincjał), Fabio Catenacci (wikariusz prowincji), Riccardo Burattin, Luciano De Giusti, Daniele Di Sipio, Alessandro Partini, Carlo Serri oraz Nando Simonetti (definitorzy prowincjalni). W momencie powstania prowincja liczyła około 150 braci, mieszkających w 20 domach zakonnych[1].

Prowincja św. Bonawentury obejmuje swoim obszarem tereny Lacjum i Abruzji[2]. Siedziby poszczególnych wspólnot znajdują się w następujących klasztorach[3][4]:

  • konwent Santa Maria in Aracoeli(inne języki) (Rzym, kuria)
  • Policlinico Gemelli (Rzym)[5]
  • Torre Angela (Rzym)[5]
  • Frascati (Rzym)[5]
  • klasztor i parafia San Francesco a Ripa (Rzym)[6]
  • klasztor Sant’Angelo (Valmontone)
  • klasztor i parafia San Sebastiano alle catacombe (Rzym)
  • klasztor San Francesco (Bellegra)
  • sanktuarium Santa Maria delle Grazie (Ponticelli, Rieti)
  • sanktuarium Madonna delle Grazie (Teramo)
  • sanktuarium San Bernardino (L’Aquila)
  • sanktuarium w Greccio (Rieti)
  • sanktuarium w Fonte Colombo (Rieti)
  • sanktuarium w Poggio Bustone (Rieti)
  • sanktuarium Santa Maria della Foresta (Rieti)
  • klasztor i parafia w Acilia (Rzym)
  • klasztor w Celano
  • klasztor i parafia w Latinie
  • klasztor w Orsogni
  • klasztor w Lanciano
  • klasztor San Giuliano (L’Aquila)
  • klasztor Stella Maris (Pescara)
  • klasztor San Bonaventura (Palatyn, Rzym)

W 2021 roku dotychczasowy prowincjał rzymski o. Massimo Fusarelli wybrany został generałem franciszkanów[7]. Ministrem prowincjalnym Prowincji św. Bonawentury jest od 2021 roku o. Luciano De Giusti, wikariuszem o. Paolo Maiello, definitorem i sekretarzem prowincji o. Giovanni Loche[8].

Dziedzictwo duchowe edytuj

Klasztory prowincji od wielu stuleci były miejscem rozwoju ruchu franciszkańskiego. Następujące osoby były związane z historią dwóch prowincji połączonych w 2017 roku.

Zdjęcie Klasztor Protagoniści
  Konwent San Francesco a Ripa w Rzymie Franciszek z Asyżu, Jakubina Settesoli, grób Karola z Sezze[4]
  Konwent Aracoeli w Rzymie brat Jałowiec (zm. na Aracoeli w 1258)[9]
  Klasztor San Francesco w Bellegrze Franciszek z Asyżu, Tomasz z Cori, Teofil z Corte, Dydak Oddi, Marian z Roccacasale[4]
  Santa Maria della Grazie, Ponticelli Sabino Amadeusz z Portugalii, Bonawentura z Barcelony[4]
  San Bernardino, L’Aquila Bernardyn ze Sieny[4]
  Greccio Franciszek z Asyżu[4]
  Fonte Colombo Franciszek z Asyżu[4]
  Poggio Bustone Franciszek z Asyżu[4]
  Santuario della Foresta, Rieti Franciszek z Asyżu[4]
  Celano Tomasz z Celano[3]
  Santissima Annunziata, Orsogna Ludovico Riccelli da Gildone, Diego Giampaolo da Gamberale (słudzy Boży)[3]
  San Giuliano, L’Aquila Jan Kapistran, Bernardyn z Fossy, Vincenzo dell’Aquila, Tymoteusz z Monticchio, Cezydiusz Giacomantonio[3]
  San Bonaventura, Palatyn (Rzym) Bonawentura z Barcelony, Giovanni Battista da Borgogna, Leonard z Porto Maurizio[10]
  Gemelli (Rzym) Agostino Gemelli

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. È nata la Provincia di San Bonaventura. ofm.org, 2017-05-10. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  2. Michael A. Perry: Discorso del Ministro generale alla nuova Provincia. ofm.org, 2017-05-10. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  3. a b c d Pastorale. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  4. a b c d e f g h i Santuari. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  5. a b c Solidarietà. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  6. Progetto d'accoglienza Ripa dei Settesoli. ripadeisettesoli.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  7. Fr. Massimo Fusarelli è il nuovo Ministro Generale dell’Ordine dei Frati Minori. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  8. Fr. Luciano De Giusti è il nuovo Ministro provinciale dei frati minori di Abruzzo-Lazio. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  9. Roma. Santa Maria in Aracoeli. fratiminorifrancescani.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).
  10. Il complesso conventuale di S. Bonaventura al Palatino. fratipalatino.org. [dostęp 2022-08-14]. (wł.).

Linki zewnętrzne edytuj