Przybysławice (gmina Kozłów)
Przybysławice – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie miechowskim, w gminie Kozłów.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
490[2] |
Strefa numeracyjna |
41 |
Kod pocztowy |
32-241[3] |
Tablice rejestracyjne |
KMI |
SIMC |
0245374 |
Położenie na mapie gminy Kozłów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu miechowskiego | |
50°26′45″N 20°03′46″E/50,445833 20,062778[1] |
Lokalna geografia
edytujWieś leży na południowym skraju gminy. Rozłożona u podnóża zalesionych, porozcinanych wąwozami wzgórz, które dominują nad doliną górnej Nidzicy[4][5][6].
Historia
edytujWieś powstała w średniowieczu i od początku należała do dóbr książęcych a następnie królewskich. Potwierdza ten fakt Jan Długosz w Liber Beneficiorum (1470-80), który dalej pisze, iż we wsi jest folwark sołtysi, łany kmiece, role zagrodników i karczma. Dziesięcina snopowa i konopna oddawana była biskupom z kapituły krakowskiej.
Zgodnie z danymi rejestru poborowego z roku 1581 wieś należała do królewskiego starostwa w Żarnowcu, a we wsi było: 151 łanów kmiecych, 3 komorników bez bydła, 1 rzemieślnik i 4 chałupników. We wsi był folwark sołtysi Rędziny na 2 dużych łanach. Kolejny rejestr poborowy z roku 1629 podaje, że wieś należy nadal do królewskiego starostwa w Żarnowcu, a we wsi było: 61 łanów kmiecych, 2 komorników bez bydła, 4 rzemieślników i 5 chałupników. Ten stan rzeczy utrzymał się do roku 1795. W latach 1787 – 95 wieś i folwark sołtysi należał do dóbr królewskich z ośrodkiem w Rzędowicach, które dzierżawił Józef Wielowiejski – szambelan królewski. Ponadto w skład tych dóbr wchodziły: folwarki w Rędzinach i Józefowie; wioski: Rzędowice, Cisie i Cisie Pieniek. Wtedy też w Przybysławicach (wsi) było 49 dymów (15 gospodarstw kmiecych na półłankach oraz 29 chałup zagrodników i chałupników, a także kuźnia. W folwarku sołtysim były 3 dymy (w tym dom zarządcy, budynek folwarczny oraz karczma zamieszkała przez 3 Żydów). Wieś zamieszkiwało w tym czasie 290-299 osób. W roku 1827 wieś liczyła 55 dymów i 367 mieszkańców. W roku 1885 folwark Rędziny obejmował 187 mórg i posiadał 2 murowane budynki i 2 drewniane. Wieś Przybysławice posiadała 65 gospodarstw na 1005 morgach[6].
Od początku istnienia wieś należała do parafii pw. św. Wojciecha Biskupa Męczennika w Książu Wielkim. W latach 1965–1982 wybudowano w Przybysławicach kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy[6][7][8][9].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego. Integralne części miejscowości: Chrapy, Góry, Miechówka, Piaski, Podlesie, Rzędówka, Srogowie, Zarzecze[10].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 111451
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1062 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Nidzica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 38.
- ↑ Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, hasło: Nidzica, s. 487 Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9.
- ↑ a b c Historia wsi Przybysławice [online], Gmina Kozłów [dostęp 2024-01-04] (pol.).
- ↑ KSIĄŻ WIELKI, Św. Wojciecha b. m. | Oficjalna Strona Diecezji Kieleckiej [online], www.diecezja.kielce.pl [dostęp 2024-01-04] .
- ↑ PRZYBYSŁAWICE, Matki Bożej Nieustającej Pomocy | Oficjalna Strona Diecezji Kieleckiej [online], www.diecezja.kielce.pl [dostęp 2024-01-04] .
- ↑ Dekanat wodzisławski | Oficjalna Strona Diecezji Kieleckiej [online], www.diecezja.kielce.pl [dostęp 2024-01-04] .
- ↑ GUS. Rejestr TERYT