Psathyrella bipellis
Psathyrella bipellis (Quél.) A.H. Sm. – gatunek grzybów z rodziny kruchaweczkowatych (Psathyrellaceae)[1].
_A.H._Sm_302152.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Psathyrella bipellis |
| Nazwa systematyczna | |
| Psathyrella bipellis (Quél.) A.H. Sm. J. Elisha Mitchell scient. Soc. 62: 187 (1946) | |
_A.H._Sm_302154.jpg)
_A.H._Sm_407467.jpg)
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Psathyrella, Psathyrellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1884 r. Lucien Quélet, nadając mu nazwę Psathyra bipellis. Obecną nazwę nadał mu w 1948 r. Alexander Hanchett Smith, przenosząc go do rodzaju Psathyrella[1]. Ma 10 synonimów. Niektóre z nich[2]:
- Drosophila barlae (Bres.) Kühner & Romagn. 1953
- Psathyrella barlae (Bres.) A.H. Sm. 1941
Morfologia
edytujO średnicy 2–5 cm; u młodych osobników stożkowo-paraboloidalny, potem przechodzący w płaskowypukły z szerokim garbkiem. Powierzchnia początkowo winna, fioletowoczerwonobrązowa, szybko przechodząca szarawowinną, higrofaniczna; w stanie wilgotnym przechodząca w szaraworóżową. Brzeg przezroczysty, pokryty smugami. U młodych okazów biaława zasnówka łączy brzeg z trzonem, czasami jej resztki długo utrzymują się na brzegu lub w postaci rozproszonych włókienek na obwodzie kapelusza, a także w dolnej połowie trzonu[3].
Średnio gęste, brzuchate, o szerokości 4–5 mm, brązowe z wyraźnym fioletoworóżowym odcieniem. Ostrza białawo strzepiaste[3].
Wysokość 4–10 cm, grubość 0,3–0,4 cm, cylindryczny, pusty. Powierzchnia podłużnie wyraźnie włóknista, w górnej połowie z różowawym odcieniem[3].
Cienki, tej samej barwy co kapelusz, czasami o owocowym zapachu[3].
- Cechy mikroskopowe
Bazydiospory 13–15,5 × 7–7,5 µm; średnio: 14,13 × 7,13 µm, brązowe, nieprzezroczyste, gładkie, w widoku z przodu elipsoidalne, z profilu migdałowate z wierzchołkową porą rostkową o szerokości 2 μm. Podstawki o wymiarach 20–30 × 10–14 µm, maczugowate, głównie 4-zarodnikowe, rzadko 2-zarodnikowe. Strzępki ze sprzążkami. Cheilocystydy bardzo liczne, 53–80 × 10–17 µm, często o lekko pogrubionej ściance, butelkowate, nieregularne lub prawie cylindryczne, z szeroką szyjką i rozwartym wierzchołkiem, rzadziej z rozwidlonym wierzchołkiem. Pseudocystydy maczugowate lub niemal kuliste, liczne lub nieliczne, czasami o grubych ścianach i wówczas czerwonawo-brązowe. Pleurocystydy o wymiarach 48–77 × 12–20 µm, bardzo liczne, podobne do cheilocystyd, kaulocystydy także. Skórka złożona z kulistych komórek[3].
Występowanie i siedlisko
edytujWystępuje na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[4]. W Polsce po raz pierwszy podano jego stanowiska w 2020 r.[5]
Grzyb saprotroficzny. Owocniki pojedynczo lub w kępach glebach na piaszczystych i próchnicznych glebach, na trawiastym skraju lasu lub w parkach, lasach, ogrodach na ziemi wśród resztek drewna[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-22] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2024-01-22] (ang.).
- ↑ a b c d e f Psathyrella bipellis (Quel.) A.H. Smith [online] [dostęp 2024-01-22] (fr.).
- ↑ Występowanie Psathyrella bipellis na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2024-01-22] (ang.).
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2024-01-03] (pol.).