Quedius haberfelneri
Quedius haberfelneri – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
| Quedius haberfelneri | |||
| Eppelsheim, 1891 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj | |||
| Podrodzaj |
Quedius (Raphirus) | ||
| Gatunek |
Quedius (Raphirus) haberfelneri | ||
| Synonimy | |||
| |||
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1891 roku przez Eduarda Eppelsheima. Jako miejsce typowe wskazano Lunz am See w Dolnej Austrii. Opisany z Negoiu w 1902 roku przez Karla Petriego Quedius decoratus zsynonimizowany został z Q. haberfellneri w 1933 roku przez Ottona Scheerpeltza[1].
Morfologia edytuj
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 4 do 5 mm. Głowa jest owalna, czarna z metalicznie zielonym połyskiem oraz całkowicie brunatnożółtymi czułkami i głaszczkami. Wyposażona jest w wielokrotnie dłuższe od skroni, zajmujące niemal całe jej boczne powierzchnie oczy. Czułki mają człon pierwszy krótszy niż dwa następne razem wzięte. Na czole znajdują się po dwa punkty przednie i tylne; brak jest punktów dodatkowych między przednimi, natomiast między punktami tylnymi a tylnym brzegiem głowy występują dwa punkty dodatkowe. Przedplecze jest wypukłe, czarne z metalicznie zielonkawym połyskiem. Na powierzchni czarnej tarczki brak jest punktowania. Pokrywy są czarne z metalicznie zielonkawym połyskiem, płaskie, pokryte mikrorzeźbą i gęsto rozmieszczonymi, małymi, trochę ziarenkowatymi punktami. Odnóża są bruntanożółte z czarnymi udami oraz lekko zaczernionymi goleniami ostatniej pary. Odwłok czarny, mieniący się. Na tergitach oprócz owłosienia czarnego występują małe pęczki białawych włosków przy ich bocznych krawędziach[2].
Ekologia i występowanie edytuj
Owad górski, zamieszkujący głównie piętro subalpejskie i alpejskie[3], ale obecny też w reglu górnym i dolnym[2]. Preferuje siedliska wilgotne, bytując w sąsiedztwie topniejących płatów śniegu, źródlisk, pobrzeży potoków i strumieni, wśród mchów i w wilgotnej ściółce[2][3].
Gatunek palearktyczny, europejski, znany z Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, północnych Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Ukrainy i Rumunii[4]. Zasięgiem obejmuje Alpy, Las Czeski i Karpaty Wschodnie[2]. Obserwowany jest rzadko[3]. W Polsce podawany jest z Gór Sanocko-Turczańskich i Bieszczadów[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
- ↑ a b c d Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 2. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (7), 1980.
- ↑ Quedius (Raphirus) haberfelneri Eppelsheim, 1891. [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2023-03-10].
- ↑ gatunek: Quedius (Raphirus) haberfelneri E. Eppelsheim, 1891. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2023-03-10].