Różanecznik jakuszimański

Różanecznik jakuszimański, różanecznik Yakushima (Rhododendron degronianum Carrière subsp. yakushimanum (Nakai) H. Hara var. yakushimanum (Nakai) Kitam.) – odmiana botaniczna różanecznika Rhododendron degronianum[3]. Pochodzi z Japonii, z wyspy Yakushima[4]. Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Obok różanecznika żółtego i katawbijskiego jest podstawowym gatunkiem ozdobnych różaneczników.

Różanecznik jakuszimański
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

wrzosowate

Rodzaj

różanecznik

Gatunek

różanecznik jakuszimański

Nazwa systematyczna
Rhododendron degronianum
Synonimy
  • Rhododendron metternichii subsp. yakushimanum (Nakai) Sugim.
  • Rhododendron metternichii var. yakushimanum (Nakai) Ohwi
  • Rhododendron yakushimanum Nakai[3]

Nazewnictwo edytuj

Rozpowszechniona polska nazwa różanecznik jakuszimański pochodzi od spolszczenia nazwy łacińskiej Rhododendron yakushimanum, ta zaś od japońskiej wyspy, na której występuje. Jednak według nowszych ujęć taksonomicznych takson ten został uznany tylko za odmianę innego gatunku różanecznika (Rhododendron degronianum).

Morfologia edytuj

Pokrój
Niski krzew o zwartym pokroju. Stare krzewy osiągają szerokość większą od wysokości. Łatwo krzewi się poprzez odrosty korzeniowe. Rośnie powoli.
Liście
Gatunek o zimozielonych, bardzo gęstych liściach. Blaszki liściowe błyszczące, wąskoeliptyczne, ciemnozielone.
Kwiaty
Kwitnie niezwykle obficie, tak, że w czasie kwitnienia kwiaty wyrastające na wierzchołkach pędów całkowicie zakrywają roślinę. Kwiaty w różnych odcieniach koloru od białego do czerwonego. Okres kwitnienia: maj – czerwiec. Zapylane są przez owady.
 
Pokrój
 
'Bambi'

Uprawa edytuj

  • Wymagania: Potrzebuje żyznej ziemi, o kwaśnym odczynie. Lepiej od innych różaneczników znosi suszę. Nie jest niestety odporny na silne mrozy. Większość odmian wytrzymuje temperaturę do -22 stopnie Celsjusza. Najlepiej rośnie na półcienistych stanowiskach, ale dobrze znosi też silne nasłonecznienie.
  • Sposób uprawy: Sadzi się go tylko wraz z bryłą korzeniową w żyznej ziemi. Ziemię taką można otrzymać poprzez dodanie do dobrej ziemi ogrodniczej kwaśnego torfu, zmielonej kory lub przegnitego igliwia. W utrzymaniu wilgoci pomaga ściółkowanie podłoża wokół nich. W razie potrzeby trzeba je podlewać. Łatwo można przesadzać nawet duże różaneczniki (oczywiście wraz z bryłą korzeniową), gdyż mają zwartą, niedużą bryłę korzeniową. Nie wymagają przycinania.

Odmiany edytuj

  • 'Blurettia' – osiąga wysokość do 150 cm, przy szerokości 200 cm. Kwiaty fioletoworóżowe z ciemniejszym obrzeżem.
  • 'Daniela' – osiąga wysokość do 90 cm. Kwiaty łososioworóżowe z czerwonym obrzeżem, wewnątrz białe.
  • 'Fantastica' – osiąga wysokość 100 cm, przy szerokości 150 cm. Kwiaty z zewnątrz jasnoczerwone, wewnątrz białe, utrzymują się długo na roślinie.
  • 'Lumina' – osiąga wysokość 90 cm, przy szerokości ok. 150 cm. Kwiaty ciemnoczerwone z różowym obrzeżem.
  • 'Nicoletta' – osiąga wysokość 50 cm, przy szerokości 80 cm. Kwiaty jasnoróżowe, mające na górnym płatku ciemnoczerwoną plamkę.
  • 'Percy Wiseman' – wzrost średni, szybko osiąga swoją typową wielkość. Kwiaty szeroko otwarte, łososioworóżowe z ciemniejszymi brzegami.
  • 'Pink Cherub' – wzrost średni, duże liście. Duże kwiaty o bladoróżowym kolorze.
  • 'Schneekrone' – roślina niska, szeroko rozpostarta, rośnie powoli. Kwiaty białe, z brązowym rysunkiem.
  • 'Silberwolke' – odmiana o zwartym pokroju, szybko rosnąca. Kwiaty różowe, w miarę przekwitania stają się coraz jaśniejsze.

Choroby i szkodniki edytuj

  • Plamistość liści różanecznika. Na liściach powstają duże, nieregularne brązowe plamy. Chorobę zwalcza się opryskiwaniem fungicydami.
  • Fytoftoroza różanecznika – choroba spowodowana przez lęgniowce rozprzestrzeniające się w glebie glebę i atakujące korzenie. Liście brązowieją i łódeczkowato zwijają się. Choroba rozprzestrzenia się na całą roślinę doprowadzając do jej obumarcia. Jest nieuleczalna. Porażoną roślinę należy wykopać i spalić.
  • Zaraza wierzchołków pędów różanecznika spowodowana przez grzyba Phytophthora ramorum. Najpierw zaczynają brunatnieć wierzchołki pędów, potem choroba rozszerza się w dół. Powoduje opadanie liści i obumieranie rośliny. Zwalczanie polega na wycinaniu porażonych liści i pędów, a następnie opryskiwaniu całej rośliny odpowiednimi preparatami grzybobójczymi.
  • Zgorzel kwiatów różanecznika wywołana przez grzyba Ovulinia azaleae. Na kwiatach pojawiają się przezroczyste i kleiste plamy, a w ich obrębie czarne punkciki (sklerocja). W przypadku pojawienia się tej choroby należy w następnym roku wiosną różaneczniki profilaktycznie opryskiwać fungicydami
  • Mączniak prawdziwy azalii – na liściu powstaje biały nalot spowodowany przez grzyby. Jedną z cech charakterystycznych jest również nierozwijanie się, bądź zniekształcenie kwiatostanów. Zwalczanie polega na opryskaniu rośliny odpowiednimi fungicydami
  • Zamieranie pąków różanecznika. Pąki brązowieją i zamierają. Choroba nie przenosi się na liście. Porażone pąki należy usuwać, a sekator i ranę dezynfekować
  • Kibitnik azaliaczek (Catotilia azaleella) – szkodnik wygryzający liście z dolnej strony, lub powodujący ich minowanie. Zwalcza się go łatwo środkami owadobójczymi.
  • Mączlik różanecznikowy – liście są lepkie i żółkną. Przyczyną jest owad, którego larwy żerując na dolnej powierzchni liścia wydzielają lepką spadź. Zwalcza się je poprzez dwukrotne opryskiwanie preparatem Talstar z dodatkiem preparatu Provado lub Applaud.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-13] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-08-25].
  4. Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.

Bibliografia edytuj

  • Miłowit Boguszewicz, Piotr Banaszczak: Katalog roślin II : drzewa, krzewy, byliny polecane przez Związek Szkółkarzy Polskich. Warszawa: Agencja Promocji Zieleni. Związek Szkółkarzy Polskich, 2003. ISBN 83-912272-3-5.
  • Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
  • Choroby rododendronów. [dostęp 2009-02-14].