Radzic II (Kmicic) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Radzic

herb Radzic

Opis herbu edytuj

Zgodnie z zasadami heraldycznymi herb powinno się blazonować następująco:

W polu czerwonym kotwica srebrna, po boku której w lewym górnym rogu takaż gwiazda sześciopromienna.

Klejnot – trzy strusie pióra.

Labry czerwone z podbiciem srebrnym.

Historia herbu edytuj

Jest to odmiana herbu Radzic przysługująca Kmicicom osiadłym w XVII stuleciu w powiecie orszańskim na Litwie. Najwcześniejsza wzmianka znajduje się u Kojałowicza[1] z 1656 – Mikołaj Kmicic poeta i jego bratankowie Samuel Kmicic, chorąży orszański i starosta starosielski, znakomity żołnierz – pierwowzór sienkiewiczowskiego Andrzeja Kmicica[2], oraz jego brat Jan, również żołnierz

Herbowni edytuj

Tadeusz Gajl podaje następujące nazwiska (p. linki zewnętrzne) herbownych:

Kmicic, Rajpolski

Linki zewnętrzne edytuj

Bibliografia edytuj

Zobacz też edytuj

herbarz, heraldyka, lista herbów

Przypisy edytuj

  1. Ks. Wojciech Wijuk Kojałowicz Herbarz Szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego zwany Nomenclator str. 307
  2. Kmicic w Trylogii pieczętował się herbem Rawicz czyli Panną na niedźwiedziu, był to prawdopodobnie celowy zabieg pisarza, gdyż Sienkiewicz doskonale orientował się w heraldyce