Rafał Kazimierz Makowiecki
Rafał Kazimierz Makowiecki z Borzymia (czyli Bożymia[1]) herbu Pomian (zm. 1689) – kasztelan sanocki (1676-1678), i kamieniecki w 1678 roku, starosta trembowelski w latach 1650-1676, podstoli halicki w latach 1649-1650, dworzanin królewski w 1650 roku[2], rotmistrz wojska powiatowego ziemi halickiej w 1657 roku i w latach 1660-1665[3].
 Pomian | |
| Data śmierci | |
|---|---|
Był synem kasztelana halickiego, którego brat Wojciech Makowiecki zginął pod Cecorą. Dziadek jego Jan Makowiecki był rotmistrzem walczącym na Węgrzech.
Poślubił Teresę Dembińską – podkomorzankę krakowską.
6 października 1649 r. brał udział w sejmiku halickim. Poseł na sejm 1649/1650 roku z sejmiku halickiego województwa ruskiego[4]. Poseł sejmiku halickiego na sejm 1650 roku, sejm 1659 roku, sejm 1664/1665 roku, sejm nadzwyczajny 1668 roku[5].
9 sierpnia 1650 otrzymał od Jana Kazimierza starostwo trembowelskie. Do jego posiadłości należał m.in. zamek w Zawałowie. Zabiegał o pozyskanie jezuity Stanisława Solskiego. W 1666 roku był deputatem ziemi halickiej na Trybunał Główny Koronny w Lublinie[6].
W latach 1663-1685 z fundacji Rafała Kazimierza Makowieckiego, zbudowany został kościół pw. Zesłania św. Ducha w Żabnie.
Brał udział z królem Janem Kazimierzem w wyprawach wojennych przeciw Kozakom, Tatarom, Turkom i Moskwie, oraz wiele wykazał męstwa w boju, walcząc jako rotmistrz. Przywiózł prochy rodziców z Podola do kościoła świętych apostołów Piotra i Pawła w Krakowie, gdzie też w 1689 roku został pochowany.
Przypisy edytuj
- ↑ s. 24
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy". Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 364.
- ↑ Dariusz Kupisz, Wojska powiatowe samorządów Małopolski i Rusi Czerwonej w latach 1572 – 1717, Lublin 2008, s. 418.
- ↑ Łucja Częścik, Sejm warszawski w 1649/50 roku, 1978, s. 148.
- ↑ Stefania Ochmann-Staniszewska, Zdzisław Staniszewski, Sejm Rzeczypospolitej za panowania Jana Kazimierza Wazy. Prawo – doktryna – praktyka, tom II, Wrocław 2000, s. 356.
- ↑ Ordo Dominium Iudicium Deputatorum pro Iudicium Tribunalitis Regni Lublinen[sis] pro feria secudna post Dominicam Conductus proxima Congregatorum Anno Millesimo Sexcentesimo Sexagesimo Sexto, Archiwum Państwowe w Lublinie 15, k. 10.
Bibliografia edytuj
- Polski Słownik Biograficzny, t. 19, Jan Wimmer, s. 225-227