Raffaele Monaco La Valletta
Raffaele Monaco La Valletta (ur. 23 lutego 1827, zm. 14 lipca 1896) – włoski kardynał.
| ||
| Kardynał biskup | ||
| ||
| Kraj działania |  Włochy
| |
| Data i miejsce urodzenia | 23 lutego 1827 Aquila | |
| Data i miejsce śmierci | 14 lipca 1896 Agerola | |
| Dziekan Kolegium Kardynalskiego | ||
| Okres sprawowania | 24 maja 1889 – 14 lipca 1896 | |
| Penitencjariusz większy | ||
| Okres sprawowania | 12 lutego 1884 – 14 lipca 1896 | |
| Wyznanie | katolickie | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 1849 | |
| Nominacja biskupia | 9 stycznia 1874 | |
| Sakra biskupia | 12 stycznia 1874 | |
| Kreacja kardynalska | 13 marca 1868 Pius IX | |
| Kościół tytularny | biskup Ostii i Velletri | |
Urodził się w Aquila. Studiował w Rzymie, uzyskując doktorat z teologii i prawa. W 1849 przyjął święcenia kapłańskie. Od 1854 pracował w Kurii Rzymskiej. Papież Pius IX na konsystorzu 13 marca 1868 mianował go kardynałem prezbiterem tytułu Santa Croce in Gerusalemme. Uczestniczył w Soborze Watykańskim I. Opat komendatoryjny klasztoru benedyktyńskiego w Subiaco od marca 1873 do listopada 1884. W styczniu 1874 został tytularnym arcybiskupem Heraklei i przyjął sakrę biskupią z rąk Piusa IX. Wikariusz generalny diecezji rzymskiej 1876-1884. Brał udział w konklawe 1878. W lutym 1884 stanął na czele Penitencjarii Apostolskiej oraz Świętego Oficjum Inkwizycji (obie funkcje sprawował już do śmierci). 24 marca 1884 awansował do rangi kardynała biskupa, otrzymując diecezję suburbikarną Albano. Archiprezbiter Bazyliki Laterańskiej od 1885. Dziekan św. Kolegium Kardynałów, prefekt św. Kongregacji ds. Ceremonii i biskup Ostia e Velletri od 1889. W czerwcu 1894 wybrano go komendatariuszem rzymskiego przeoratu zakonu joannitów. Zmarł w Agerola.