Ramularia rubella (Bonord.) Nannf. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1].

Ramularia rubella
Ilustracja
Plamy wywołane przez Ramularia rubella na liściach szczawiu kędzierzawego
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Capnodiales

Rodzina

Mycosphaerellaceae

Rodzaj

Ramularia

Gatunek

Ramularia rubella

Nazwa systematyczna
Ramularia rubella (Bonord.) Nannf.
Fungi Exsiccati Suecici, Fascicle XXIX-XL 39-40: 33 (1950)
Plamy w powiększeniu

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramularia, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1861 r. Hermann Friedrich Bonorden nadając mu nazwę Crocysporium rubellum. Do rodzaju Ramularia przeniósł go Pier Andrea Saccardo w 1886 r. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1950 r. John Axel Nannfeldt[1].

Synonimy[2]:

  • Crocysporium rubellum Bonord. 1861
  • Oidium rubellum (Bonord.) Sacc. & Voglino 1886
  • Ovularia rubella (Bonord.) Sacc. 1886

Morfologia

edytuj

W miejscach rozwoju grzybni Ramularia rubella na liściach roślin tworzą się mniej więcej okrągłe, kanciaste i nieregularne plamy o średnicy 1-20 mm. Początkowo są bladozielonawe, potem coraz ciemniejsze: żółtawo-ochrowe, brązowe, szarobrązowe, w końcu szare. Obrzeże plam rozmyte, wąskie lub szerokie, o barwie brązowej, czerwono-brązowej, do fioletowej. Grzybnia rozwija się w tkance miękiszowej wewnątrz liści. Strzępki bezbarwne, z przegrodami, słabo rozgałęzione. Konidiofory w pęczkach, wyrastające z grzybni przez aparaty szparkowe liści. Są wyprostowane, długie, nitkowate, niemal cylindryczne, powyginane, faliste, kolankowate, czasami rozgałęzione. Mają długość 40–150 μm i szerokość 2–6 μm. Są bezbarwne, z przegrodami lub bez, gładkościenne. Blizny po oderwanych zarodnikach nieco zgęstniałe i ciemniejsze. Konidia odrywają się pojedynczo. Są bezbarwne, owalne, o rozmiarach (10) 15–35 × 6–12 μm, bez przegród, bardzo rzadko tylko zdarzają się z jedną przegrodą. Mają gładką lub niemal gładką powierzchnię i zaokrąglony wierzchołek[3].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje niemal na całym świecie[3]. W Polsce jest pospolity[4].

Pasożyt obligatoryjny i saprotrof[3]. Na terenie Polski podano jego występowanie na następujących gatunkach roślin: Polygonum hydropiper, Rumex acetosa, Rumex alpinus, Rumex conglomeratus, Rumex crispus, Rumex hydrolapathum, Rumex obtusifolius, Rumex palustris, Rumex sanguineus i in. gat. z rodzaju Rumex[4].

Plamistość liści szczawiu mogą wywoływać również inne gatunki grzybów: Ramularia pratensis, Ramularia rumicis[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2016-11-11] (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2016-11-11]. (ang.).
  3. a b c Mycobank. Ramularia rubella. [dostęp 2016-11-11].
  4. a b Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
  5. Agata Wołczańska. Grzyby z rodzaju Ramularia występujące w Polsce. Monographiae botanicae. Journal of the Polish Botanical Society. Vol. 95, Łódź 2005