Ranuccio I Farnese

książę Parmy i Piacenzy oraz Castro

Ranuccio I Farnese (ur. 28 marca 1569 w Parmie, zm. 5 marca 1622 tamże) – książę Parmy i Piacenzy oraz Castro.

Ranuccio I Farnese
Ilustracja
ilustracja herbu
podpis
książę Parmy i Piacenzy
książę Castro
Okres

od 3 grudnia 1592
do 5 marca 1622

Dane biograficzne
Dynastia

Farnese

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1569
Parma

Data i miejsce śmierci

5 marca 1622
Parma

Ojciec

Aleksander Farnese

Matka

Maria Portugalska

Żona

Małgorzata Aldobrandini

Dzieci

Aleksander Franciszek Maria,
Maria (ur. i zm. 1603),
Aleksander,
Edward I,
Horacy,
Maria Katarzyna,
Maria (ur. i zm. 1618),
Wiktoria,
Franciszek,
Ottavio;
nieślubne:
Ottavio,
Izabela,
Franciszek,
Aleksander,
Maura Małgorzata,
Katarzyna

Był synem księcia Parmy i Piacenzy oraz Castro Aleksandra i jego żony, księżnej Marii Portugalskiej. Po śmierci ojca 3 grudnia 1592 wstąpił na tron.

7 maja 1600 w Rzymie poślubił córkę księcia Carpineto generała Gianfrancesco Aldobrandiniego i jego żony księżnej Rossano Calabro OlimpiiMałgorzatę. Para miała dziewięcioro dzieci:

  • Aleksandra Franciszka Marię (1602-1602)
  • Marię (1603-1603)
  • Aleksandra (1610-1630), głuchoniemego
  • Edwarda I (1612-1646), kolejnego księcia Parmy, Piacenzy i Castro
  • Horacego (1613-1614)
  • Marię Katarzynę (1615-1646), przyszłą księżną Modeny i Reggio
  • Marię (1618-1618)
  • Wiktorię (1618-1649), przyszłą księżną Modeny i Reggio
  • Francesco (1620-1647), kardynała
  • Ottavio (1641-1641)

Miał również sześcioro nieślubnych dzieci. Dwoje z nich pochodziło ze związku z Briseide Ceretoli:

  • Ottavio (1598-1643), pan Borgo San Donnino, Fiorenzuola, Val di Nure, Leonessy, Cittaducale, Montereale, Penne, Campli, Ortony, Altamury, Castellamare i Roccaguglielmy
  • Izabela (1600-1645), księżna Palestrina, Carbognano i Bassanello

Pozostałymi nieślubnymi dziećmi Ranuccio I były:

  • Franciszek (1602-?), zmarły młodo
  • Aleksander (1603-?), zmarły młodo
  • Maura Małgorzata (1604-1663), zakonnica
  • Katarzyna (1616-1675), zakonnica

Bibliografia edytuj