Reginald z Orleanu
Reginald z Orleanu, również Reginald z Saint-Gille (ur. 1180-1183 r. w Saint-Gilles lub w Orleanie, zm. 1220 r. w Paryżu) – francuski dominikanin (OP), błogosławiony Kościoła katolickiego[1]
| prezbiter | |
 Wizja Reginalda z Orleanu fresk autorstwa Butinone Bernardina 1450 - 1507 w kościele Santa Maria delle Grazie w Mediolanie | |
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1180-1183 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Czczony przez | |
| Beatyfikacja |
8 lipca 1875 |
| Wspomnienie | |
Urodził się w 1183 r. w Saint-Gilles, w departamencie Gard na południu Francji[2] lub jak podają inne źródła w 1180 r. w Orleanie[3].
Kształcił się na Uniwersytecie Paryskim, gdzie w 1206 r. uzyskał tytuł doktora[2] a w latach 1206–1211 wykładał prawo kanoniczne; następnie został dziekanem kapituły katedralnej w Orleanie. W kwietniu 1218 r., wraz z ówczesnym biskupem Orleanu, Manassesem de Seignelay, wybrał się na pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Po drodze, w Rzymie, za pośrednictwem kardynała Ugolino di Segni (późniejszego papieża Grzegorzem IX), spotkał się ze św. Dominikiem Guzmánem i zapoznał się z regułą nowo powstałego zakonu dominikanów. Już jako członek zakonu udał się w dalszą drogę do Jerozolimy. W drodze powrotnej do Rzymu, założył klasztor na Sycylii[4]. Z Rzymu, już jako wikariusz, został wysłany do nowo powstającej wspólnoty w Bolonii. Tam, Reginald przeniósł zakon z Santa Maria della Mascarella do większej, nowo wybudowanej siedziby, klasztoru św. Mikołaja (obecnie klasztor św. Dominika). Jego zdolności oratorskie i zapał jaki towarzyszył jego kazaniom przyciągnął w szeregi zakonników wielu studentów i mistrzów pobliskiego uniwersytetu. W 1219 r. został wysłany do Paryża by i tam, z podobnym sukcesem, powiększyć liczebność zakonu; pozyskał m.in. Jordana z Saksonii, późniejszego generała zakonu dominikanów.
W pierwszych dniach lutego, w 1220 r., z powodu choroby zmarł. Jego szczątki zostały pochowane w paryskim kościele Notre Dame des Champs[2].
Legenda
edytujWedług legendy, Reginald, jeszcze w Rzymie w 1218 r., ciężko zachorował. O jego zdrowie modlił się św. Dominik[5]. Na łożu śmierci, Reginald doznał wizji: ukazała mu się Najświętsza Dziewica, która pokazała mu biały szkaplerz jako dodatek do tradycyjnego habitu dominikanów. Po wizji natychmiast powrócił do zdrowia i jako pierwszy przywdział dodatkowo szkaplerz wzorowany na tym z wizji.
Kult i ikonografia
edytujKult, jako błogosławionego, został zaaprobowany przez papieża Piusa IX 8 lipca 1875 roku[6].
Martyrologium Rzymskie wspomina go 1 lutego (wcześniej 12 lutego)[1].
W ikonografii chrześcijańskiej przedstawiany jest wraz z Matką Bożą pokazującą mu biały szkaplerz.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Reginald / DEON.pl. Deon.pl. [dostęp 2014-09-20]. (pol.).
- ↑ a b c Blessed Reginald of Orleans. Dominican Friars, Central Province. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
- ↑ Blessed Reginald of Orleans OP. Dominicans Interactive. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
- ↑ Blessed Reginald of Orleans OP. The Dominicans Province of the Most Holy Name of Jesus. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
- ↑ bł. Reginald z Orleanu - Legendy. dominikanie.pl. [dostęp 2014-09-29].
- ↑ Bł. Reginald z Orleanu († 1220). Świeccy.dominikanie.pl. [dostęp 2020-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-12)].