Rejon święciański (BSRR)
Rejon święciański (biał. Свянцянскі раён[a], Swiancianski rajon) – istniejący w 1940 roku rejon w północnej części Białoruskiej SRR, w obwodzie wilejskim. Utworzony został 15 stycznia 1940 roku, a jego terytorium obejmowało część dawnego powiatu święciańskiego województwa wileńskiego II Rzeczypospolitej. 25 listopada tego samego roku rejon został zlikwidowany, gdy władze radzieckie przekazały większą część dawnego powiatu święciańskiego Litewskiej SRR, natomiast resztę, to znaczy sielsowiety: łyntupski, maśleninowski i rynkiański, włączyły w skład rejonu postawskiego Białoruskiej SRR[1].
| Rejon | |
.svg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Republika związkowa | |
| Obwód | |
| Siedziba | |
Rejon święciański był jednostką administracyjną istniejącą de facto, legalną z punktu widzenia władz ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego jej utworzenie było nielegalne, a jej obszar stanowił część terytorium II Rzeczypospolitej pod okupacją ZSRR.
Uwagi edytuj
- ↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywne formy zapisu:
- według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Сьвянцянскі раён (czyt. Świancianski rajon);
- przy użyciu białoruskiej łacinki: Sviancianski rajon lub Śviancianski rajon.
Przypisy edytuj
- ↑ Encykłapiedyja... s. 267.
Bibliografia edytuj
- pod red. Hienadzia Paszkoua: Encykłapiedyja historyi Biełarusi u 6 tamach. T. 6 Księga 1: Puzieli – Usaja. Mińsk: „Biełaruskaja encykłapiedyja” imia Pietrusia Brouki, 2001, s. 592. ISBN 985-11-0214-8. (biał.).