René de Naurois
René de Naurois (ur. 24 listopada 1906 w Paryżu, zm. 12 stycznia 2006 w Brunoy) – francuski duchowny rzymskokatolicki, kapelan wojskowy i ornitolog.
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Kapelan 1. Batalionu Komandosów Piechoty Morskiej | |
| Okres sprawowania |
1943–1945 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1936 |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w Paryżu, w rodzinie właścicieli gospodarstw rolnych w Górnej Garonnie[1]. Studiował na Uniwersytecie w Tuluzie, gdzie uzyskał licencjat z matematyki i licencjat z teologii[1]. W latach 1926–1928 służył w artylerii w Tuluzie, był kilkukrotnie urlopowany z powodów zdrowotnych, w 1931 na własną prośbę został przeniesiony do szkoły artylerii w Poitiers[1].
22 czerwca 1936 roku otrzymał święcenia kapłańskie i został mianowany zastępcą kapelana mniejszości francuskiej w Berlinie. W 1939 roku powrócił do Francji i został zmobilizowany jako porucznik rezerwy w 93. Pułku Artylerii Górskiej[1]. Następnie został przydzielony do służby w 1. Armii i brał udział w kampanii francuskiej. W sierpniu 1940 został zdemobilizowany[1].
Pod koniec czerwca 1940 roku zwrócił się do biskupa Jules-Gérauda Saliège z prośbą o pozwolenie na przyłączenie się do Wolnych Francuzów, spotkał się jednak z odmową[1]. Pracował jako wykładowca teologii i filozofii w Katolickigo Uniwersytetu w Tuluzie[2]. Od 1940 do 1942 roku był kapelanem kilku grup studenckich we Francji, zaangażował się także w działalność ruchu oporu[1]. W 1941 za sprawą interwencji admirała François Darlana został wydalony z pracy w Ecole des cadres d'Uriage[1].
Od października 1941 był jedną z czołowych postaci ruchu oporu w Tuluzie, organizując pomoc dla ukrywających się Żydów[1]. W 1942 roku zaangażował się w działalność organizacji Témoignage Chrétien. W 1942 zorganizował przerzut grupy francuskich Żydów do Szwajcarii[1]. 6 listopada 1942 roku został na krótko aresztowany przez okupantów, a jego dom w 1942 był kilkukrotnie przeszukiwany przez policję[1].
W związku z groźbą aresztowania przez gestapo, 26 grudnia 1942 roku przekroczył granicę z Hiszpanią i następnie przez Gibraltar udał się do Wielkiej Brytanii[1]. W kwietniu 1943 roku dołączył do wojsk Wolnych Francuzów i mimo słabego stanu zdrowia, po kilku prośbach został przydzielony do służby jako kapelan francuskich komandosów[1]. Wraz z 1. Batalionem Komandosów Piechoty Morskiej był jednym ze 176 Francuzów, którzy wylądowali we Francji w ramach operacji Overlord[1]. Podczas walk krótko po lądowaniu ochotniczo zastąpił francuskiego medyka, który zginął w pierwszych godzinach walki. Do osiągnięcia celu, którym było kasyno w Ouistreham, jego oddział stracił ponad 40% stanu osobowego[1]. 1 listopada 1944 roku brał także udział w desancie na wyspę Walcheren[1].
Od listopada 1944 do 1 maja 1945 roku przebywał w szpitalu w Wielkiej Brytanii. 2 maja 1945 powrócił do swojej jednostki stacjonującej w Holandii. Od października 1945 do marca 1946 roku służył jako kapelan w okupowanym Berlinie[1]. W marcu 1946 zdemobilizowany, wrócił do Tuluzy, gdzie wykładał w tamtejszych szkołach wyższych[1].
Po wojnie awansowany do stopnia podpułkownika rezerwy[1]. W latach 50. i 60. badał zwyczaje ptaków Mauretanii i Maroka, gdzie dokonał kilku ważnych odkryć, dzięki którym został zatrudniony w Centre national de la recherche scientifique[1][2]. Pracował jako ornitolog na Nowej Kaledonii, Wyspach Zielonego Przylądka, Wyspie Świętego Tomasza i Wyspie Książęcej[2]. W 1969 roku obronił pracę doktorską na temat ptaków zachodniego wybrzeża Afryki i został zatrudniony w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu[1]. Od 1971 roku był członkiem korespondentem American Ornithologists’ Union[2].
W 1988 roku nadano mu tytuł Sprawiedliwego wśród Narodów Świata[1]. Zmarł 12 stycznia 2006 roku w Brunoy, został pochowany w Ranville[1].
Odznaczenia edytuj
Odznaczony następującymi odznaczeniami[1]:
- Komandor Legii Honorowej
- Order Wyzwolenia (1945)
- Krzyż Wojenny 1939–1945
- Krzyż Wojskowy (Wielka Brytania)
- Sprawiedliwy wśród Narodów Świata (1988)
Publikacje edytuj
- Peuplements et cycles de reproduction des oiseaux de la côte occidentale d'Afrique (Paryż, 1969)
- Les oiseaux de l'archipel du Cap Vert (Lizbona, 1994)
- Les oiseaux des îles du Golfe de Guinée (Lizbona, 1994)
- Aumônier de la France libre. Mémoires (Perrin, 2004)