Reting Rinpocze (tybet. རྭ་སྒྲེང་རིན་པོ་ཆེ, Wylie rwa sgreng rin po che, ZWPY Razhêng Rinboqê) lub Radreng Rinpocze – tytuł jednej z najważniejszych linii tulku szkoły Gelug buddyzmu tybetańskiego.

Reting Rinpocze Dżampel Jesze Gjalcen jako regent Tybetu (1939)

Nazwa tych tulku pochodzi od klasztoru Reting (Radreng) (Tybetański Region Autonomiczny, Chiny), ok. 70 km na północ od Lhasy, który był ich siedzibą[1].

Reting Rinpocze był mianowany przez naczelnego mnicha (tzw. opata) klasztoru Reting. W okresie przejściowym między śmiercią dalajlamy a odnalezieniem jego kolejnej inkarnacji Reting Rinpocze pełnił funkcję regenta, stając się najważniejszą osobą w państwie. Był też odpowiedzialny za odnalezienie nowego dalajlamy[1].

Ważnymi Reting Rinpocze byli:

Pierwszy: Ngałang Czogden został opatem Gjume (Dolna Akademia Tantryczna) w 1719 r. Mianowany wychowawcą VII Dalajlamy w 1728 r., a w 1739 r. został wybrany 54. Ganden Tripa i pełnił ten urząd do 1746 r.[2]

Drugi: Lobsang Jesze Tenpa Rabgje został uznany za inkarnację Ngałanga Czogdena w 1761 r. W 1765 r. został opatem klasztoru Reting. W 1770 r. otrzymał od chińskiego cesarza Qianlonga honorowy tytuł Archimena Nomihana. Po wczesnej śmierci XI Dalajlamy pełnił funkcję tymczasowego regenta w Tybecie[2].

Piąty: Dżampel Jesze Gjalcen został uznany przez XIII Dalajlamę. W latach 1934–1941 był regentem Tybetu. W 1935 r. odegrał kluczową rolę w odnalezieniu XIV Dalajlamy, a później poprowadził jego ceremonię intronizacji. Został aresztowany w 1947 r. i zmarł (przypuszczalnie otruty) w tym samym roku w więzieniu w Lhasie. To wydarzenie doprowadziły do wybuchu zamieszek w Tybecie. Klasztor Retinng został splądrowany przez wojska tybetańskie[2].

Szósty: Tendzin Dzigme Thutob Wangczug został uznany przez rząd tybetański za szóstego Reting Rinpocze. Pozostał on w Tybecie po ucieczce XIV Dalajlamy w 1959 r. i zmarł w 1997 r. W 2000 r. rząd chiński ogłosił odkrycie Soinam Puncoga jako siódmego Reting Rinpocze. Ten wybór nie został zaakceptowany przez XIV Dalajlamę[2][1].

Imię Intronizacja i tytuł urodziny – zgon
I Ngałang Czogden Ganden Tripa 1677–1751
II Lobsang Jesze Tenpa Rabgje 1761 1759–1815
III Ngałang Jesze Tsultrim Gjalcen regent Tybetu 1816–1863
IV Ngałang Lobsang Jesze Tenpe Gjalcen n/n n/n
V Dżampel Jesze Gjalcen 1930, regent Tybetu 1912–1947
VI Tendzin Dzigme Thutob Wangczug 1955 1948–1997
VII Soinam Puncog 2000 (nieuznawany) 1997-

Przypisy

edytuj
  1. a b c Miejsca święte. Lhasa. Warszawa: Mediaprofit, 2011, s. 220. ISBN 978-83-61809-52-4.
  2. a b c d Regents in Tibet. Books Group, 2010, s. 3–24. ISBN 978-1158261840.