Rezerwat przyrody Klenickie Zakole

Rezerwat przyrody Klenickie Zakoleleśny rezerwat przyrody położony na terenie gmin Bojadła i Trzebiechów w powiecie zielonogórskim (województwo lubuskie).

Klenickie Zakole
rezerwat leśny
Typ

fitocenotyczny

Podtyp

biocenoz naturalnych i półnaturalnych

Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Położenie

gmina Bojadła, gmina Trzebiechów

Mezoregion

Pojezierze Łagowskie

Data utworzenia

22 listopada 2023

Akt prawny

Dz. Urz. Woj. Lub. z 2023 r., poz. 2698

Powierzchnia

68,35 ha

Położenie na mapie gminy Bojadła
Mapa konturowa gminy Bojadła, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Klenickie Zakole”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Klenickie Zakole”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Klenickie Zakole”
Położenie na mapie powiatu zielonogórskiego
Mapa konturowa powiatu zielonogórskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Klenickie Zakole”
Ziemia51°59′05″N 15°44′17″E/51,984722 15,738056

Obszar chroniony utworzony został 22 listopada 2023 r. na podstawie Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 listopada 2023 r. w sprawie uznania za rezerwat przyrody (Dz. Urz. Woj. Lub. z 2023 r., poz. 2698)[1]. Rezerwat powstał z inicjatywy lokalnych leśników[2].

Położenie edytuj

Obszar chroniony ma powierzchnię 68,35 ha. Obejmuje odcięte wałem przeciwpowodziowym starorzecze Odry wraz z pobliskimi obszarami leśnymi. Obejmuje tereny nadleśnictwa Sulechów oraz gmin Bojadła i Trzebiechów na terenie obrębów ewidencyjnych Swarzynice i Klenica[1]. Znajduje się w granicach obszarów Natura 2000: obszaru specjalnej ochrony siedlisk Kargowskie Zakola Odry PLH080012 oraz obszaru specjalnej ochrony ptaków Dolina Odry PLB080004, a także obszaru chronionego krajobrazu Nowosolska Dolina Odry.

Charakterystyka edytuj

Cel ochrony stanowi „umożliwienie przebiegu naturalnych procesów przyrodniczych w obrębie siedlisk przyrodniczych rezerwatu oraz zachowanie ze względów naukowych i dydaktycznych obszaru starorzecza, podlegającego przebudowie związanej z odcięciem od strefy zalewów, w tym lasów łęgowych podczas procesu grądowienia oraz fauny i flory zbiorników wodnych w procesie wypłycenia i zarastania”. Dla rezerwatu ze względu na dominujący przedmiot ochrony określono typ fitocenotyczny i podtypu biocenoz naturalnych i półnaturalnych, zaś ze względu na główny typ ekosystemu – typ leśny i borowy oraz podtyp mozaiki różnych ekosystemów[3].

W granicach obszaru chronionego leżą siedliska łęgów wiązowo-jesionowych, jesionowych, grądów oraz starorzecze, które stanowią naturalną otulinę i bufor dla wodnej części rezerwatu. Do cennej przyrodniczo flory należą m.in. klon polny, lipa drobnolistna czy gatunki z rodziny storczykowatych. Ze względu na odcięcie od dopływu wody łęgowe zbiorowiska roślinne podlegają procesowi przekształcenia w grąd, a zbiorowska wodne stopniowo zarastają[4].

Według stanu na grudzień 2023 w przyszłości ma powstać plan ochrony rezerwatu[2]. Na jego obszarze udostępniono drogę dla ruchu pieszych i pojazdów[5].

Przypisy edytuj