Niech i Wówczas transformacją Householdera nazywamy macierz postaci:
Macierz H jest macierzą symetryczną i ortogonalną (transformacja nie zmienia długości wektora) oraz ma taką własność, że dowolny wektor x wymiaru m jest odbiciem lustrzanym wektora Hx względem hiperpłaszczyzny (wymiaru m-1) prostopadłej do wektora v[3]. Łatwo sprawdzić, że tak jest ponieważ:
oraz
Z drugiej równości wynika symetria, z pierwszej ortogonalność, ponieważ Zatem:
Mnożąc dowolny wektor otrzymujemy:
Wiadomo, że jest rzutem prostopadłym wektora x na kierunek w, przy czym wektor w musi być znormalizowany. Zatem w tym wypadku co po podstawieniu daje powyższą równość.
Transformacja Householdera może zostać wykorzystana w celu przeprowadzenia rozkładu QR macierzy A. Metoda polega na iteracyjnym szukaniu transformacji Householdera dla kolejnych wektorów pod diagonalą macierzy A. Rozważmy k-ty krok algorytmu (x oznacza wartość zależną od macierzy A):
W kroku k-tym rozważamy wektor stanowiący część macierzy od k-tego elementu diagonali w dół. Szukamy takiej macierzy aby spełniona była równość:
Macierz jest macierzą Householdera. Mając możemy uzyskać macierz
W ten sposób zerujemy kolejne wektory spod diagonali do momentu aż po krokach otrzymujemy równość:
W pierwszym kroku szukamy takiej macierzy że gdzie jest wektorem z pierwszej kolumny macierzy A, natomiast wektorem do którego przekształcamy ortogonalnie wektor Wektor jest jednoznacznie określony poprzez długość i zerowe wartości pozostałych współrzędnych (zawsze istnieje taki obrót wektora że te współrzędne będą zerowe).
Znajdujemy dowolny wektor prostopadły do hiperpłaszczyzny względem której następuje odbicie wektora
Obliczamy z definicji macierz Householdera:
Zatem otrzymujemy:
Teraz przechodzimy do drugiej iteracji algorytmu, a więc rozważamy podmacierz o wymiarze 2 × 2 powstałą poprzez usunięcie pierwszego wiersza i pierwszej kolumny. W tym wypadku czyli i
Zatem otrzymujemy:
Można sprawdzić, że macierz Q jest ortogonalna R jest macierzą trójkątną górną oraz A = QR. Zatem znaleźliśmy rozkład QR macierzy A.
William H. Press, Brian P. Flannery, Saul A. Teukolsky, William T. Vetterling: Numerical Recipes in C: The Art of Scientific Computing. Cambridge University Press, 1992. ISBN 978-0-521-43108-8.