Rycerzyk czerwonołuskowy

gatunek grzyba

Rycerzyk czerwonołuskowy (Tricholomopsis ornata (Fr.) Singer) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].

Rycerzyk czerwonołuskowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

incertae sedis

Rodzaj

rycerzyk

Gatunek

rycerzyk czerwonołuskowy

Nazwa systematyczna
Tricholomopsis ornata (Fr.) Singer
Mycologia 35(2): 153 (1943)

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tricholomopsis, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1838 r. Fries nadając mu nazwę Agaricus ornatus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1943 r. Singer, przenosząc go do rodzaju Tricholomopsis[1]. Synonimy nazwy naukowej[2]:

  • Agaricus ornatus Fr. 1838
  • Dendrosarcus ornatus (Fr.) Kuntze 1898
  • Pleurotus ornatus (Fr.) Sacc. 1887
  • Tricholoma ornatum (Fr.) Quél. 1878
  • Tricholomopsis ornata (Fr.) Singer 1943 var. ornata

Nazwę polską nadał Władysław Wojewoda w 2003 r[3].

Morfologia edytuj

Kapelusz

Średnica 3-6 cm, początkowo wypukły, później płaski, zazwyczaj z niewielkim garbkiem. Powierzchnia o barwie od żółtej do oliwkowożółtej, pokryta rdzawobrązowymi, czasem czerwonawymi łuskami. Brzeg podwinięty i nieco kutnerowaty[4][5].

Blaszki

W kolorze żywożółtym o nieco piłkowanych ostrzach[5].

Trzon

Wysokość 4–6 (8) cm, grubość 0,3–0,5 cm. Kolor jasnocytrynowy, jedynie pod blaszkami oliwkowy. Powierzchnia włókienkowata, ale bez łusek, pod samymi blaszkami oprószona. Pierścienia brak[5].

Miąższ

Żółty, bez zapachu i bez smaku. Dobrą cechą rozpoznawczą jest reakcja z amoniakiem; miąższ w reakcji z nim nie zmienia barwy, podczas gdy u T. rutilans zmienia barwę na żywo różową, a u T. decora na pomarańczową[5].

Zarodniki

Eliptyczne o rozmiarach (6)7–9(10) × 4,5–6 μm. Cheilocystydy maczugowate lub workowate, pleurocystydy o kształcie od cylindrycznego do wrzecionowatego[5].

Występowanie i znaczenie edytuj

W polskiej literaturze mykologicznej opisano tylko jedno stanowisko tego grzyba (w Białowieskim Parku Narodowym), jednak jego rozprzestrzenienie nie jest znane, niewątpliwie występuje również w wielu innych miejscach[3].

Saprotrof. Rośnie w lasach iglastych i mieszanych na próchniejącym drewnie[3]. Grzyb niejadalny[4].

Gatunki podobne edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Index Fungorum. [dostęp 2020-05-13]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  5. a b c d e M. Bon, 1991, Flore Mycologique d'Europe 2. Les Tricholomes et ressemblants. CRDP – Amiens